Dvojčy na Kalady — pierad katalickim Rastvom i na Novy hod — u Alešču pryjaždžaje retra‑ciahnik ź Miensku. Admysłova da jaho prybyćcia na platformie čyhunačnaj stancyi staviać vializnuju jełku, uviešanuju hirlandami, i hukaŭzmacnialnuju aparaturu. Ciahnik na piać vahonaŭ, achajniejšy za zvyčajny, spyniajecca la jełki dy staić cełuju noč pad huki dyskateki. Luksovyja kupe z televizarami. Mora harełki j prysmakaŭ. Masavik‑zaciejnik ź mikrafonam... Alešča — samaja paŭnočnaja stancyja Biełaruskaj čyhunki, i kamercyjnyja tury na zimovyja śviaty ładziacca čyhunačnikami pad tym soŭsam, što jakraz tut, na našaj Poŭnačy, žyvie biełaruski Dzied Maroz (pryviezieny razam sa Śniahurkaj, jon robić vyhlad, što vychodzić z aleščynskaha lesu). I chacia BT užo daŭno raskručvaje Dzieda Maroza ź Biełavieskaje puščy, jahony čyhunačny kankurent pierasialacca z chlebnaha miesca nikudy nie źbirajecca.
Mienskija hości biaruć z saboju dziaciej, vodziać karahod vakoł jełki, pjuć «Savieckaje šampanskaje» z harła, hulajuć noč i pierad pieršym dyzelem z «maksimkaj» adbyvajuć dachaty. Aleščyncy j siciency voś užo katory hod padciahvajucca na 25 dy 31 śniežnia siudy. Pahladzieć. Źbirajucca na estakadzie — adtul dobra vidać aśvietlenyja kupe j vahni vialikaj jełki. Asabliva śmiełyja padychodziać da platformy j navat robiać sprobu zabracca ŭ vahon‑restaran. Zuchaŭ vystaŭlajuć, i tyja viartajucca na estakadu, kab pachvalicca, chto što bačyŭ i chto što paśpieŭ śpierci.
Inšych vidoviščaŭ zimovaj paroju ŭ viaskoŭcaŭ niama. I Kalady, i Novy hod ad inšych vychodnych adroźnivajecca chiba što bolšaj, čym zvyčajna, kolkaściu vypiŭki j mocaju debošaŭ. Sa śviatami tut vinšujuć milicyja dy «chutkaja dapamoha». Dyj jełku ŭ chacie mała chto stavić: jałovyja halinki na estakadzie — samaje dakučlivaje śmiećcie, a ŭ lesie kožny sukarub klanie «jołki‑pałki» za najbolšuju huščyniu halinaŭ.
Uvohule, što adznačajuć biełarusy z 25 śniežnia da 7 studzienia štohod — vialikaje pytańnie. Źmienu numaru hodu? Biezabličnaje Raždziastvo?.. A što, da prykładu, śviatkuje hałoŭny dziaržaŭny ideolah tavaryš Rubinaŭ, jaki dniami vydaŭ‑taki vajennuju tajnu: relihija — opijum dla narodu? Niaŭžo, jak piša Lolik Uškin, i praŭda — dzień naradžeńnia SSSR 30 śniežnia dy dzień abviaščeńnia BSSR 1 studzienia?.. I niaŭžo bahata ludu budzie adznačać Novy hod pavodle rubinavych zorak?..
Kali zapytać viaskoŭcaŭ — dyk što, urešcie, śviatkujem na Kalady nasamreč? — tyja paciepnuć plačyma: «Cipa... nu dzień ža prybaŭlajecca!» Dla ich Rastvo — prosta śviata naradžeńnia śviatła.
U Evanhielli napisana jakraz pra heta. «Było Śviatło sapraŭdnaje, Jakoje praśviatlaje kožnaha čałavieka, što prychodzić u śviet. U śviecie było, i śviet praź Jaho pačaŭ być, i śviet Jaho nie paznaŭ» (Jana 1:9‑10).
Za jełkami, čakaladkami, mandarynami j santa‑kłaŭsami niejak zhubiłasia, što dźvie tysiačy hadoŭ tamu na śviet naradziŭsia Zbaŭca čałaviectva, Isus Chrystos.
Jość hłyboki sens u tym, što naradžeńnie Syna Božaha adbyłosia ŭ samuju ciomnuju zimovuju noč siarod halečy j choładu. U tym, što paśla hetaha śviata pačynajecca Novy hod. Što jakraz u hetuju paru čałaviek padrachoŭvaje vyniki hodu minułaha j zaziraje ŭ budučyniu.
Dla biełarusaŭ u 2006‑ym naradziŭsia śvietły ahmieńčyk Svabody, Praŭdy j Spraviadlivaści.
Chtości skaža: nadta ž słaby ahieńčyk... Ale Syn Čałaviečy hetaksama pryjšoŭ u śviet słabym, biezabaronnym niemaŭlom.
Chtości skaža: at, pastajali na płoščy dzieci, AMAP ich raśpichaŭ pa aŭtazakach, a potym z vučoby pavykidvali, dy na emihracyju. Ale, kab spynić pryjście Isusa, ułady taksama źbivali dzietak, a śviataja siamja musiła ŭciakać u Ehipiet.
Chtości skaža: što ž jany ŭsio cierpiać, adno haładajuć dy lamantujuć?.. Ale i naš Hospad skroź uvieś Svoj ziamny šlach ciarpieŭ, paściŭ dy nios ludziam Słova.
I pieramoh na kryžy.
I ŭvaskros, pakinuŭšy ludziam biełuju z čyrvańniu pałatninu.
I pavioŭ za Saboju pad hetym ściaham miljardy viernikaŭ.
Tamu hałoŭnaja nadzieja dla biełarusaŭ u Novym hodzie — nie ŭ admienie eŭrapiejskich preferencyjaŭ, nia ŭ rynkavych cenach na rasiejski haz i navat nie ŭ Kanhresie demakratyčnych siłaŭ. Hałoŭnaja naša nadzieja — u toj padziei, jakuju kataliki j pratestanty śviatkujuć 25 śniežnia, a pravasłaŭnyja — 7 studzienia, i jakaja zastałasia ŭ smutnaj pamiaci žycharoŭ Aleščy j Małoha Sitna jak Dzień naradžeńnia śviatła .
Naradžeńnie Śviatła — symbal i pradvieście našaha nacyjanalnaha abudžeńnia. My vierym, možam i pieramožam — bo Chrystos naradziŭsia!
