U carkvie piacidziasiatnikaŭ “Błahadać Chrystova” dzietkam razdali śviatočnyja nabory cukierak "Kamunarki" z achajna zaklejenymi tekstoŭkami “Z Kaladami!”. Kamentar Siarhieja Chareŭskaha. (Red. -- Mierkavańnie aŭtara nie supadaje ź mierkavańniem Redakcyi.)
Relihijny fundamentalizm u Biełarusi ‑‑ reč chistkaja, jak dla našaj bahnistaj hlebie. Relihijnyja supołki pa‑raniejšamu abychodziacca ź biełaruščynaj advolna, zhodna sa svaimi karparatyŭnymi ŭjaŭleńniami.
U vyniku majem nie nabor denaminacyjaŭ, a niekalki nievialikich subetnasaŭ, z svaimi kompleksami idejaŭ, ułasnymi histaryčnami tradycyjami j... svaimi varyjantami movy. Adnyja molacca Jezusu, druhija – Isusu. Toje, što Rasiejskaja pravasłaŭnaja carkva nastojliva ŭžyvaje ambivalentnyja, jak na biełaruskaje vucha słovy «Błahavieščańnie» dy «Raždžastvo», to ŭžo zvyklisia. Tradycyja cezarapapizmu abaviazvaje nie «adryvacca» ad Maskvy.
Nia mienš kurjoznymi byvajuć i incyjatyvy evanhieličnych cerkvaŭ. Sychodziačy z ułasnaha subjektyŭnaha ŭjaŭleńnia pra duchoŭnyja patreby pastvy. Naprykład, sioleta na Kalady ŭ carkvie piacidziasiatnikaŭ «Błahodať Christova» dzietkam razdali śviatočnyja nabory cukierak vytvorčaści mienskaje cukierni «Kamunarka». Pa bakach šaścihrannych suvenirnych pakunkaŭ źmieščanyja navahodnija vinšavańni na troch movach: biełaruskaj, anhielskaj i rasiejskaj. Adpaviedna vytvorcy cukierak pavinšavali j z Božym Naradžeńniem: «Merry Chrystmas!», «S Roždiestvom!» i «Z Kaladami!»... Ale pilnaje voka samadziejnych znaŭcaŭ viery ŭhledzieła ŭ biełaruskim varyjancie... pahanstva.
A tamu dzietkam prychadžanaŭ padarunki byli razdadzienyja z achajna zaklejenymi biełaruskimi tekstoŭkami. Inicyjatary nie paškadavali času, kab pavyrezvać z čyrvonaha rakału (dekaratyŭnaj plastykavaj klajonki) ściažočki j nalapić ich na ŭsie pušački cukierak z dvuch, «pahanskich» biełaruskich bakoŭ. Praŭda, nalepački tyja, nie raŭnujučy fihavyja liściki, lohka adkałupnuć. Što małyja biełarusiki j robiać, zadajučy baćkam spradviečnaje pytańnie, pra toje, adkul što biarecca...
Surjoźniejšym krokam dla adnaho z prychilnikaŭ taje carkvy stała źmiena ŭłasnaha «pahanskaha» proźvišča Kalada na žončyna proźvišča. Kab być u adnym šychcie sa svaimi niedalokimi pastarami. Ciažka sabie ŭjavić jak daloka moža zaści takaja zvyšdbajnaść u našym padbitym, źniamožanamym dy źniavieranym narodzie.
Kali hetak rabicca budzie j nadalej, to varta rupliŭcam čyścini chryścijanskaje viery źviarnuć uvahu j na słovy «kalandar» ci «kalenduła», bo ichnaja etymalohija taja samaja, što j u našych dy litoŭskich Kaladaŭ — rymska‑pahanskaja. Faktyčna ž, za hetym, rychtyk savieckim razumieńniem viery, staić słabaść, niamohłaść fundamentalistaŭ, jakija zvaračajuć uvahu adno na vonkavyja rečy, nia dbajučy pra sutnasnyja.
Kali ž rupicca pra Biełaruś jak pra adzinuju siamju, to praź mieru pilnym dušapastyram narodu varta było by pavučyć jak śled biełaruskuju movu dy našyja tutejšyja tradycyi. Kab ad Kalad da Kalad u siamji byŭ mir dy ład! Heta ŭ nas pryniata zyčyć suplamieńnikam.
