Sioleta my śviatkujem jubilei Janki Kupały i Jakuba Kołasa. Klasykam biełaruskaj litaratury budzie pa 125 hadoŭ.
Z Novym hodam, z ščaściem novym!
Daj ža Boža hety hod,
Kab uspomniŭ ščyrym słovam
Pracavity ŭvieś narod.
Kab bolš ślozy nie lilisia,
Kab nia padaŭ čałaviek,
Kab astrohi zapiarlisia
Ad ludziej na viečny viek.
Kab kazali, što chacieli,
Kab nia hnuliś, jak ciapier.
Kab sa stracham nie hladzieli
Na vuradnikaŭ kaŭnier;
Daj boh ščaścia vam i dolu
Usim, chto ślozy pralivaŭ.
Chto ŭ biednym rodnym poli
ziernie praŭdy zasiavaŭ.
Hetak pisaŭ u pieršym numary na novy 1907 hod Jakub Kołas. Niamnoha tut čystaje krasy. Dyj ci jana čaplała tahačasnaha čytača‑mužyka ŭ hazecie? Čaplali palityčnyja temy, vykładzienyja dastupna i svajoj movaj, čaplała suhučča napisanaha z ułasnymi dumkami.
Uvieś toj numar «NN» z Kołasavym vieršam byŭ pryśviečany vybaram u carskuju Dumu. Čytajučy, mižvoli paraŭnoŭvaješ ich ź sioletnimi miascovymi. Pry cary svabody było bolej.
Pieradvybarnyja hulni siońnia nia ŭražvajuć. Biełaruś pražyła kaladnyja tydni ŭ stanie haza‑naftavaj vajny z Rasiejaj.
A jašče pad Novy hod vyjšaŭ z turmy Cimoch Drančuk, viarnuŭsia z vysyłki Andrej Klimaŭ. Paŭłu Sieviaryncu spoŭniłasia tryccać hadoŭ. Biaz kaliva dziaržaŭnych hrošaj nadrukavany «Niamiecka‑biełaruski słoŭnik» na 55 tysiač słovaŭ. Lavon Volski z «Krambambulaj» zapisaŭ až dźvie navahodnija pieśni j pačaŭ malavać komiks pra biełaruskaha supermena. U Mastackim muzei narešcie adčyniŭsia novy korpus. Adznačyła hadavinu isnavańnia hazeta «Krama kryžavanak»… Žyćcio viruje vakoł.
Za tydzień, što Redakcyja była na kaladnych vakacyjach, skłaŭsia nam numar z raskošnych materyjałaŭ, dasłanych čytačami z roznych kutkoŭ krainy. Siarhiej Bradavy piša z Maładečna. Vasil Aŭramienka — z Mahilova. Rusłan Raviaka — z Baranavičaŭ. Darja Lis — z Smurhoniaŭ. Andrej Pavač i Daniła Žukoŭski — z Horadni. Biruta Jankievič — z Homiela, Anton Łučkoŭski — z Dokšycaŭ... 100 hadoŭ tamu klasyki taksama žyli nie ŭ stalicach.
U Hod biełaruskaj paezii «Naša Niva» štonumar budzie davać miesca vieršam.
Dyk — pryjemnaha čytańnia.
