 |
13 červienia ŭ ścienach Eŭrapiejskaha humanitarnaha ŭniversytetu ŭ Vilni adkryłasia fotavystava «Jak dziadźka Antoś u Vilniu jeździŭ». U peŭnaj stupieni jana stałasia vynikam volnaha abychodžańnia studentaŭ EHU z časam i prastoraj (u pryvatnaści, vilenskich vułak), i adnačasova — vielmi pavažlivaha staŭleńnia da spadčyny Jakuba Kołasa. A apiaredžvała hetuju padzieju adnajmiennaja teatralizavanaja ekskursija pa Vilni, pryśviečanaja 125‑hodździu z dnia naradžeńnia klasyka. Vandroŭku zadumali i praviali studenty 2‑ha kursu specyjalizacyi «Historyja Biełarusi i kulturnaja antrapalohija», a svajo asensavańnie niadaŭniaj retra‑ekskursii i ŭvohule miesca i roli nacyjanalnaj tradycyjnaj kultury ŭ sučasnym kantekście pradstavili ich kalehi z prahramy «Vizualny dyzajn i medyja».
Klučavaja častka paemy «Novaja ziamla» pryśviečanaja pajezdcy adnaho z hałoŭnych hierojaŭ — dziadźki Antosia — u Vilniu. U svoj čas daśledčyki Aleś Bieły ź Miensku i Andrej Antonaŭ ź Vilni «adnavili» maršrut kołasaŭskaha hieroja. Hetaja rekanstrukcyja natchniła studentaŭ‑biełarusistaŭ na praviadzieńnie ekskursii.
Apoŭdni ŭ niadzielu 3 červienia dziadźku Antosia na vilenskim čyhunačnym vakzale sustrakali studenty i vykładčyki EHU, vilenskija biełarusy. U natoŭpie byli zaŭvažany pryhažuni i chłopcy ŭ nacyjanalnych biełaruskich strojach (u pošukach jakich biełarusisty dabralisia navat da Litoŭskaj kinastudyi). Razam ź litaraturnym persanažam kalarytnaja kampanija niekalki hadzin błukała pa vilenskich vułkach.
Ad vulicy Pilima (Zavalnaj), praź Lidzkuju i Kiejdanskuju, praź Niamieckuju i Vilenskuju, i šmat jašče jakija «gatvės» pralahaŭ maršrut ekskursii. Urešcie dziadźka Antoś adšukaŭ pravilnuju darohu, trapiŭ u bank (zaraz heta Vilenski paštamt), a potym... Niesumnienna heta była samaja pryjemnaja častka vandroŭki. Pamiatajecie, paśla taho jak Antoś uładziŭ svaje spravy, jon razam z novym svaim siabram vyrašyŭ adpačyć i za adnym macham padsiłkavacca na hary Hiedymina. Arhanizatary ekskursii ź vialikim zadavalnieńniem rekanstrujavali i hetuju častku paemy. Vandroŭka zaviaršyłasia piknikom la viežy Hiedymina z najsmačniejšymi kvasam, chlebam, sałam i hurkami. Dla maksymalnaj paŭnaty karciny treba dadać jašče šykoŭnyja dalahlady vilenskich vakolic, jakija adkryvajucca z vyšyni.
U klasyčnych tvoraŭ los niezajzdrosny — z adnaho boku ich vartaść pryznajecca biassprečnaj, a ź inšaha — isnujuć jany ŭ realnaści zastyłaj i «zaštampavanaj», pazbaŭlenaj śviežaha pavietra. Svajoj ekskursijaj vilenskija studenty‑biełarusisty imknulisia razburyć stereatypy i tym samym viarnuć «Novuju ziamlu» ŭ žyvuju rečaisnaść. Zaduma ŭdałasia.
 |
 |
 |
