З гэтай нагоды лідэр дэмакратычных сілаў зьвярнуўся да дэмакратычнай грамадзкасьці Беларусі з адмысловым зваротам
"Зварот да дэмакратычнай грамадскасці Беларусі
Паважаныя сябры,
У кастрычніку 2005 года Кангрэс дэмакратычных сіл абраў мяне адзіным кандыдатам у прэзідэнты Беларусі. Дзякуючы аб’яднанню тысячаў мужных і адданых Бацькаўшчыне грамадзян, мы правялі паспяховую палітычную кампанію, сабралі сотні тысячаў подпісаў, сустрэліся з выбарцамі ў большасці раёнаў краіны. Шмат людзей пазбавіліся страху і апатыі, нягледзячы на тое, што ўлада кінула ў турмы больш за тысячу чалавек. Сотні студэнтаў былі выключаныя з ВНУ, шмат каго пазбавілі працы за «палітыку». Хоць рэжым устаяў, але мы перамаглі ў свядомасці многіх людзей. Мільёны, што галасавалі за нас, выбралі каштоўнасную альтэрнатыву: «Свабоду, Праўду, Справядлівасць».
Сёння ў свеце ўжо ніхто не сумняваецца: беларусы – гэта народ, які дастойны быць вольным і гатовы змагацца за Свабоду.
Я быў упэўнены, што пасля выбараў мы працягнем супольную працу ў кааліцыі, бо перамагчы можна толькі разам. Тым больш, што я адчуваў і адчуваю тую вялікую падтрымку і чаканні нашых суграмадзянаў. А яны хочуць, каб у нас была адзіная стратэгія, адзін штаб, адзіны лідэр.
Аднак кансалідацыі не адбылося. Палітычная рада аб’яднаных дэмакратычных сілаў не змагла выканаць аб’яднаўчую місію. Паўгоду зацвярджаўся план дзейнасці, а, калі быў урэшце прыняты, рада нават не змагла стварыць Выканкам для яго рэалізацыі. Замест арганізацыі супольнай працы некаторыя кіраўнікі партый пачалі змагацца за лідэрства і шматмесячную падрыхтоўку да Кангрэсу. Многія актывісты так захапіліся барацьбой за месца на гэтым форуме, што забыліся пра галоўнае – працу з людзьмі – нават падчас мясцовых выбараў.
На вялікі жаль, першапачатковыя дамоўленасці былі ануляваныя, зменены працэдуры вылучэння дэлегатаў на Кангрэс, а з прычыны пэўных маніпуляцыяў з подпісамі рэзка ўзмацнілася напружанасць унутры кааліцыі, асабліва рэгіёнах.
Я — за аб’яднанне дэмакратычных сілаў, я – за Кангрэс, але Кангрэс, які будзе скліканы паводле празрыстых, узгодненых працэдур і мець шырокае дэмакратычнае прадстаўніцтва. Я гатовы прыняць удзел у новым Кангрэсе толькі калі на ім будзе абраны лідэр аб’яднаных дэмакратычных сіл з дастатковымі для арганізацыі эфектыўнай дзейнасці паўнамоцтвамі.
Кангрэс мае адбыцца праз месяц, але і сёння няма ўзгодненых пазіцый па ягоным змесце і мэтах. Нядаўна Палітычная рада прыняла рашэнне, што адзіны лідэр непатрэбны. Гэта адкідвае нас на некалькі гадоў назад у пабудове альтэрнатывы існуючаму рэжыму. Лідэрамі будуць цяпер усе кіраўнікі партый, толькі па чарзе на некалькі месяцаў.
Я больш не магу заставацца закладнікам такой сітуацыі і не хачу ўдзельнічаць ва ўнутраных разборках. Дэмакратаў шмат у чым справядліва папракаюць у адсутнасці рэальных дзеянняў. Я супраць таго, каб канкурэнцыя паміж лідэрамі партый паглынула ўвесь патэнцыял дэмакратычнай кааліцыі.
Таму заяўляю пра немагчымасць майго ўдзелу ў маючым адбыцца ў сакавіку Кангрэсе, бо ён прывядзе толькі да раз’яднання дэмакратычных сілаў.
Сёння нам трэба ўсе намаганні скіраваць на падрыхтоўку беларускага Дня Волі".
