Фота: BySol
Апынуўшыся ў бяспецы Сергій папрасіў дапамогі ў неабыякавых суайчыннікаў. І за кароткі тэрмін грошы былі сабраныя.
Будучы ў Беларусі, Сергій Мельянец да апошняга хадзіў на палітычныя суды і хоць капейкай, хоць жэстам, хоць позіркам дапамагаў ахвярам лукашысцкай машыны.
Ён быў на пахаванні Зельцэра, ён быў на пахаванні Пушкіна — куды адзінкі наважыліся паехаць. Ён меў смеласць расказаць у сябе ў фэйсбуку пра дзённік Пушкіна, страшны дакумент яго пакутніцтва, ён меў смеласць расказваць пра суды.
І толькі пасля двайнога арышту, збіцця губазікамі і прыходу кагэбістаў да жонкі стала зразумела, што заставацца гэтай сям'і на радзіме больш немагчыма. Цяпер яна ў бяспецы і дзякуючы падтрымцы землякоў можа глядзець у будучыню са стрыманым аптымізмам.
Можна не сумнявацца, што гэтая сям'я і за мяжою, калі ўстане на ногі, будзе рабіць для іншых усё, што можа.
Чытайце таксама:
Відавочца расказаў, як адбывалася пахаванне забітага айцішніка Зельцара
