Dev.by pahutaryŭ ź niepracujučymi mužami pra ich (nia)lohkuju dolu.
«Lublu bavić čas ź siamjoj, dla mianie heta — najlepšaja praca»
Raman (usie imiony źmienienyja) — chirurh, sa svajoj žonkaj razam jašče sa škoły, ciapier im abaim pa 28 hadoŭ. Paśla pierajezdu ź Biełarusi ŭ Hruziju paŭtara hoda nie pracavaŭ. Ciapier siamja ŭ Polščy, a ŭ Ramana znoŭ nievialikaja «paŭza» — pakul jon čakaje nakiravańnie na novaje miesca pracy.
— Daŭno płanavali źjechać ź Biełarusi, bo nie ŭjaŭlali dla siabie žyćcia ŭ hetaj krainie, — a tryhieram pasłužyła palityčnaje stanovišča, nu i ŭzrovień žyćcia ŭ cełym.
U žniŭni 2021 hoda, kali maja vučoba ŭ mieduniviersitecie padyšła da kanca, my vyrašyli źlatać na čas u Hruziju — pahladzieć, jak tam abstanoŭka. Pahladzieli — i zastalisia tam na paŭtara hoda.
Praz toje, što ja byŭ doktaram biez stažu (adpracoŭvać pa raźmierkavańni nie daviałosia, bo vučyŭsia ja płatna), — znajści pracu ŭ Hruzii było składana. Dyj zarobki byli takimi, što ŭ pryncypie nie mieła sensu šukać i pracavać. Maja žonka ŭžo pracavała ŭ IT, i jaje zarpłaty chapała nam usim na žyćcio — ja ž zajmaŭsia dziciem, jakomu na momant pierajezdu spoŭniŭsia hod i 3 miesiacy, i domam.
Adnak u niejki momant my vyrašyli, što tak praciahvacca nie moža, i raz u Biełaruś my viartacca nie źbirajemsia, to pojdziem typovym dla biełaruskich daktaroŭ šlacham — pajedziem u Polšču. Ja vyvučyŭ polskuju (jašče ŭ Hruzii), zdaŭ ekzamieny i paćvierdziŭ svoj dypłom. Krychu bolš za hod ja prapracavaŭ u miastečku — a ciapier my pierajechali ŭ vialiki horad.
Pakul ja čakaju nakiravańnie na novaje miesca (voś užo 2 miesiacy) — adpačyvaju, daśleduju novy horad, biehaju, čytaju, zajmajusia dziciem, piaku pirahi, hatuju, prybirajusia ŭ domie.
Ja lublu bavić čas ź siamjoj, tak što dla mianie heta — najlepšaja praca. Plus nie tak užo składana: my z žonkaj kamanda, dyj dziciaci amal 4 hady ŭžo, jano chodzić u pryvatny sad, tamu pieršaja pałova dnia — całkam maja.
«U roli chatniaj haspadyni muž našmat lepšy za mianie — usio davodzić da ideału»
Muž Aleny — džun devOps, sama jana — QA. Na praciahu hoda paśla pierajezdu ŭ Litvu mužčyna nie pracavaŭ, a pieravučvaŭsia, kab uvajści ŭ IT, raskazvaje dziaŭčyna.
— My z mužam ažanilisia, kali moj pracadaŭca abviaściŭ pra rełakacyju ŭ Litvu, — vielmi chutka.
U Biełarusi muž byŭ vykładčykam u VNU — vioŭ techničnyja dyscypliny paśla aśpirantury. A ŭ novaj krainie, viadoma ž, zastaŭsia biez pracy. Jon pajšoŭ na kursy EPAM, kab vyvučycca na aŭtamatyzatara, — kampanija abiacała pracaŭładkavać na finišy, ale, na žal, «kinuła» ŭsich svaich studentaŭ.
Pakul muž nie pracavaŭ, jon dapamahaŭ pa domie — hatavaŭ, prybiraŭ, zajmaŭsia pobytam. U roli chatniaj haspadyni jon našmat lepšy za mianie, bo, budučy čałaviekam adkaznym, usio i zaŭsiody davodzić da ideału. I choć ciapier jon užo znajšoŭ pracu, hatuje dahetul čaściej za mianie — u jaho heta banalna lepš vychodzić (ja, naprykład, tak z estetykaj nie duru sabie hałavy). Astatniuju chatniuju pracu my dzielim 50:50.
Składana skazać, ci padabałasia mužu ŭvichacca pa domie ŭvieś toj čas, — napeŭna, jon niejtralna staviŭsia i stavicca dahetul da hetaha: treba — zrobić, nie treba — nie budzie. Tady jon zrazumieŭ, što ja vielmi zahružanaja, a ŭ jaho byŭ čas na chatnija spravy. Dyj ja taksama davała daručeńni.
Jašče my havaryli z mužam pra budučyniu, pra toje, chto budzie «siadzieć u dekrecie», kali ŭ nas narodzicca dzicia — i vyrašyli, što toj, u kaho budzie mienšaja zarpłata (na hety momant — u muža). Ale naohuł u nas abodvuch jość mahčymaść pracavać z doma, tak što kožny zmoža nadavać svoj čas małyšu. Plus toj, chto pojdzie ŭ dekret, pasprabuje damovicca na častkovuju zaniataść.
«Hatavać umieju i lublu. Ale ciapier heta nie zaniatak dla dušy, a «stanok»
Arciom — Solution-architektar, na pačatku hoda syšoŭ u sabatykał. Žonka Arcioma — Data-raspracoŭščyca.
— U mianie 22 hady stažu ŭ IT — pracuju bieśpierapynna sa svajho 18-hodździa, viadoma, što naźbirałasia stomlenaść — tamu ja vyrašyŭ zrabić paŭzu na hod.
Ciapier ja zajmajusia svaim zdaroŭjem, dziciem, jakomu spoŭniłasia 9 hadoŭ, i chatnimi spravami. Spačatku byli cikavyja «śpiecefiekty»: ja časam hublaŭsia ŭ časie, nie moh adrazu skazać, jaki siońnia dzień tydnia, i navat zhadać, a što ja rabiŭ učora. Ale ciapier u mianie źjaviŭsia raskład trenirovak — i heta prajšło.
My z žonkaj ciapier dzielim usie abaviazki ŭ praporcyi 80: 20. Ja sprabavaŭ brać na siabie ŭsie 100% — ale heta vyjaviłasia składana: času bolš ni na što nie zastavałasia, a pad kaniec dnia ja prosta pamiraŭ. Z časam navučyŭsia ŭsio rabić chutka i pastajanna manitoryć pradukty ŭ chaładzilniku.
Što z hatavańniem — heta ja ŭmieju i lublu. Ale ciapier heta nie zaniatak dla dušy, a «stanok».
Hałoŭnaje majo zachapleńnie ciapier — sport, zajmajusia kožny dzień. I ja mahu skazać, što heta vielizarnaje zadavalnieńnie — narešcie rabić niešta dla siabie.
Jašče my zaviali sabaku — i heta harantuje mnie 2 hadziny prahułak na dzień. Uvohule, možna skazać, što ja zadavoleny. Darečy, voś što pryjšło ŭ hałavu: kali pracy ŭ ciabie niama, niezrazumieła, što ciapier ličyć za chobi i zachapleńni. Kali mierkavać, što heta ŭsio, što nie źviazana z chatnimi spravami, — to chobi zajmaje zanadta vialikuju častku žyćcia.
«Užo nie treba ŭdakładniać, pry jakoj tempieratury što myjecca, dzie niešta lažyć»
Piotra raniej zajmaŭsia dydžytał-markietynham, letam 2023 straciŭ pracu i šukaje novuju. Siamja žyvie ŭ Sierbii.
— Maja kampanija prapanoŭvała rełakacyju tolki tym, chto adpracavaŭ chacia b dva hady, a ja akurat pierad pačatkam vajny tolki ŭładkavaŭsia. U vyniku pierajazdžaŭ za košt kampanii žonki ŭ Sierbiju — a ja pieraaformiŭ damovu sa svajoj kampanijaj na IP.
Bližej da leta minułaha hoda pačalisia pytańni da majoj pracy, ale tady heta nie zdavałasia krytyčnym — tym bolš, što mianie tady pavysili. Adnak pry kancy červienia mnie paviedamili: lipień — apošni miesiac majoj pracy, kampanija razryvaje damovu. I voś ad minułaha leta ja ŭ aktyŭnym pošuku pracy.
Aryjentujusia na addalenuju pracu ŭ jeŭrapiejskich kampanijach abo mižnarodnyja ofisy tut, ale pakul vyniku niama. U mianie jość jašče padpracoŭki na fryłansie, ale jany nie sistematyčnyja. Tamu asnoŭnuju častku času ja manitoru vakansii, rassyłaju reziume, šukaju źviestki pra kampanii.
Apošnija paru miesiacaŭ staŭ zajmacca z karjernaj kansultantkaj (jana dapamahaje z supravadžalnymi, adaptacyjaj reziume pad vakansiju) — bycam by spravy pajšli bolš badziora.
Čym jašče ja zajmajusia: raz na tydzień u mianie sport, a ŭ astatni čas — chatnija spravy. Ja prybiraju, myju bializnu, starajusia hatavać śniadanak i abied, a na viačeru my abo kudy-niebudź vychodzim, abo zakazvajem dastaŭku.
U cełym, ja i raniej niešta braŭ na siabie. Ale tady ja rabiŭ 40-50%, a ciapier — 70-80%. Ale nielha skazać, što pobyt całkam pierajšoŭ na mianie.
Što da hatavańnia, to my doŭhi čas karystajemsia prahramaj z receptami Sidekick. Tam i nabory receptaŭ, i śpis pakupak — i heta mocna palahčaje praces, viadoma. U cełym, ja i raniej hatavaŭ, ale ciapier staŭ bolš upeŭniena adčuvać siabie ŭ situacyjach, kali niejkaha praduktu ŭ chaładzilniku niama i treba znajści jamu zamienu abo kali treba niešta admierać na voka.
Napeŭna, ja staŭ bolš arhanizavanym na kuchni.
Nielha skazać, kab ja nabyŭ novyja navyki, ale mnie adnaznačna stała praściej aryjentavacca ŭ chatnich spravach — užo nie treba kožny raz udakładniać, pry jakoj tempieratury što ścirajecca, dzie niešta lažyć i h. d.
Ad pobytu ja nie stamlajusia. Časam, viadoma, lanujusia i adkładaju niejkija nieterminovyja spravy na dzień-dva. Ale jość adčuvańnie, što pakul u mianie jość takaja mahčymaść, to treba brać na siabie bolš chatnich abaviazkaŭ — bo mnie ŭsio roŭna praściej kudyści vyjści na praciahu dnia ŭ budni, adciahnucca na hatavańnie ci jašče niešta pa domie. My z žonkaj pra heta nie damaŭlalisia asobna, prosta mnie takoje raźmierkavańnie zdajecca bolš spraviadlivym u biahučaj situacyi.
Na pracu — tak, chočacca. Ale nie dla taho, kab źbiehčy ad pobytu, — a praz žadańnie realizavacca prafiesijna. U mianie jość pracoŭnyja dasiahnieńni, ale ja nie dasiahnuŭ jašče ŭsiaho, čaho chacieŭ by. Mianie nie napružvajuć chatnija spravy, ale jany nie dajuć taho ž pačućcia zadavalnieńnia (što ty dasiahnuŭ čahości), jakoje ŭźnikaje ad pracy.
Choć mnie pryjemna, kali žonka chvalić maje stravy i vystaŭlaje ŭ instahram niešta z pryhatavanaha mnoj.
Z asudžeńniem abo naśmieškami ŭ svoj adras z nahody taho, što ja ciapier dahladaju dom, ja nie sutykaŭsia. U hatoŭcy navat chutčej naadvarot, jość padtrymka ad ludziej. Usio ž taki ŭ našym pakaleńni ŭžo niama takoha strohaha stereatypnaha padziełu na mužčyn-zdabytčykaŭ i žančyn-haspadyń, ci heta mnie tak zdajecca z majoj burbałki.
I tak, my abmiarkoŭvali z žonkaj, što budzie, kali ŭ nas narodzicca dzicia. Pryjšli da taho, što častku dekreta vaźmu ja. U pryncypie, heta i da pierajezdu było zrazumieła, kali aboje pracavali i nie było takoha razychodžańnia ŭ dachodach. U hetym sensie ničoha nie źmianiłasia. Ja dumaju, heta narmalnaja praktyka, i jość niejkaje adčuvańnie dačynieńnia ź pieršych dzion.
Čytajcie taksama:
Žonka ajcišnika skardzicca, jak siamji ciažka ŭ emihracyi
«Kraina hublaje ludziej z vysokimi dachodami». Što adbyvajecca ŭ biełaruskaj ajcišcy
«Nie ŭsio tak błaha». Što budzie sa studentami-ajcišnikami ŭ EHU biez EPAM
