У ЗША ва ўзросце 82 гадоў памёр акцёр Берт Рэйнальдс. Паводле паведамленняў, ён памёр у шпіталі ў Фларыдзе пасля перанесенага інфаркту. У момант смерці акцёра побач з ім знаходзіўся ягоны сын Квінтан, піша Бі-бі-сі.
Арнольд Шварцэнегер напісаў у твітары, што Рэйнальдс заўсёды быў адным з яго куміраў.
У 2010 годзе Рэйнальдсу зрабілі аперацыю на сэрцы — каранарнае шунтаванне.
Рэйнальдс атрымаў шырокую вядомасць у 1972 годзе, зняўшыся ў фільме «Збавенне» Джона Бурмена. За сваю ролю ён быў намінаваны на «Оскара» адразу ў трох катэгорыях і стаў галівудскім сэкс-сімвалам.
«Збавенне» — фільм пра чатырох прыяцеляў, якія адправіліся ў падарожжа на каноэ ў штаце Джорджыя, падчас якога на іх нападае мясцовы маньяк.
Пік кар'еры прыйшоўся на фільм «Паліцэйскі і бандыт» 1977 года. У тым годзе больш касавых збораў прынеслі толькі «Зорныя войны».
Але да 1980-га Рэйнальдсу стала ўсё цяжэй атрымліваць новыя ролі. Яго фінансы моцна пацярпелі з-за неразумных інвестыцый у рэстараны і фларыдскую каманду амерыканскага футбола.
У 1997 годзе Рэйнальдс вярнуўся на экраны, зняўшыся ў ролі рэжысёра порнафільмаў у «Начах ў стылі бугі».
У 2014-м Берту прыйшлося прадаць многія з сваіх узнагарод, у тым ліку «Залаты глобус», які ён атрымаў за ролю ў «Начах у стылі бугі».
Але на пытанне журналіста Vanity Fair, што б ён зрабіў у мінулым па-іншаму, акцёр адказаў: «траціў бы больш грошай і больш бы забаўляўся»
Рэйнальдс вядомы тым, што адмаўляўся ад знакамітых роляў — ад Джэймса Бонда да Хана Сола.
Ён таксама адмовіўся ад ролі Эдварда Льюіса ў фільме «Красуня» 1990 года, якую выканаў Рычард Гір.
«Мая кар'ера падобна не да нармальнай кардыяграмы, а, хутчэй, да інфарктнай», — пажартаваў Рэйнальдс ў 2001 годзе ў інтэрв'ю Асашыэйтэд прэс. «Я зняўся больш чым у сотні фільмаў, і я адзіны акцёр, з якім перасталі працаваць усе тры асноўныя тэлекампаніі. Я — прыклад доўгажыхарства».
Аж да самай смерці Берт Рэйнальдс здымаўся ў фільме Квенціна Таранціна «Аднойчы ў Галівудзе» пра жыццё Чарльза Мэнсана.
Карціна выйдзе ў пракат у 2019 годзе. Рэйнальдс грае ролю Джорджа Спана, каліфарнійскага гаспадара ранча, які дазволіў членам секты, якой кіраваў Чарльз Мэнсан, жыць на сваёй зямлі.
