Čempijanat prajšoŭ u Mahilovie 28 i 29 krasavika. Sioleta mierapryjemstva sabrała rekordnuju kolkaść udzielnikaŭ — 155.
Mnohija źviazvajuć źjaŭleńnie «kačkoŭ» na scenie z 90-mi hadami. Adnak samy pieršy ŭ Biełarusi čempijanat, tady jašče BSSR, pa kulturyzmu prajšoŭ u Mahilovie až u 1982. Tady spabornictvy nazyvali inačaj — «atletyčnaja himnastyka».
Bolšaść ludziej hruntuje svajo mierkavańnie pra bodzibiłdynh na stereatypach. Naprykład, što bodzibiłdary «napampoŭvajuć» myšcy atrutnaj chimijaj. «Viedajecie, vadoj taksama možna atrucicca», — paryruje Mikałaj Kucapałaŭ, hałoŭny arhanizatar spabornictvaŭ, adziny biełaruski sudździa mižnarodnaha kłasa.
Bodzibiłdary, kaža jon, — heta surjoznyja chłopcy, jakija dabivajucca vyniku za košt nievierahodnaj samaaddačy i pracazdolnaści. Naprykład, sioletni absalutny čempijon Biełarusi, Siarhiej Kościel z Navapołacka, dva miesiacy pierad čempijanatam zajmaŭsia «suškaj» — spalvaŭ tłušč, kab dasiahnuć biezdakornaha myšačnaha reljefu. «Suška» — heta strohaja nizkavuhlavodnaja dyjeta, sapraŭdnaje vyprabavańnie dla cieła i duchu. I prachodzić jaho davodzicca nie tolki mužčynam.
>Padčas fatahrafavańnia Taćciana, vice-čempijonka pa bodzifitniesu (tak nazyvajecca žanočy bodzibiłdynh) sa stomlenaj uśmieškaj reahuje na słova «čyz»: «Ura, ciapier možna budzie jeści: i «čyz», i ziefir!»
Žanočy bodzibiłdynh — sprečnaja tema. Nakolki pryvabnaja «nakačanaja» kabieta? «Pryhožaje i praparcyjna raźvitaje cieła vyhladaje estetyčna i pa-žanocku», — ličyć čempijonka Biełarusi Hanna Malarova.Ale, pa jaje słovach, žančynie, jakaja vyrašyła zajmacca surjozna, važna razumieć roźnicu pamiž «pryhažościu» i «zališniaj myšačnaj masaj».
U čym mužčyny-bodzibiłdary dakładna pieraŭzyšli žančyn, dyk heta ŭ vykarystańni hrymu. Havorka pra śpiecyjalnuju tanalnuju alejnuju afarboŭku dla cieła, jakaja nanosicca pierad vystupam, kab padkreślić reljefnaść ciahlic.Hrymiravacca bodzibiłdaru dapamahaje trenier ci, jak časta možna ŭbačyć, kachanaja dziaŭčyna.
Sami spabornictvy — zachaplalny i intryhujučy praces. Udzielniki zmahajucca ŭ indyvidualnaj prahramie, paśla ŭsie razam vychodziać na scenu pierad sudździami. Za lohkaściu paziravańnia — miesiacy padrychtoŭki i moc duchu.
Sapraŭdnaja drama razhortvajecca na scenie, kali spartoviec praciahvaje vystupleńnie praz bol ad niečakanaj kurčy, kali ad kałasalnaj napruhi «ciače» hrym, ci kali ŭdzielniki čakajuć sudziejskaha vierdyktu... Za hetym nielha nazirać biez supieražyvańnia.
«...Sania, ty ž ceły hod zajmaŭsia prysiadańniami — pracuj, pracuj lepš!» — hučyć z zały. Padbadziorvańnie — važny elemient spabornictvaŭ. U sučasnym bodzibiłdynhu dazvalajucca i navat zaachvočvajucca vykryki i avacyi.Škada, što poŭnaja zała mahiloŭskaha Doma dziciačaj tvorčaści čamuści amal uvieś čas siadzieła moŭčki.
Krychu ažyvilisia hledačy tolki padčas fienamienalnaha pakazalnaha vystupu Alaksieja Šabuni, sapraŭdnaha biełaruskaha vołata, spartoŭcy mižnarodnaha ŭzroŭniu. Kab raskaturchać aŭdytoryju, Alaksieju daviałosia spuścicca da hledačoŭ u zału.
Ale ž dla sapraŭdnaha raźvićcia bodzibiłdynhu treba, kab było naadvarot — kab zvyčajnyja ludzi prychodzili ŭ zału. Trenažornuju.
