Žonka Nasta Daškievič (Pałažanka), paplečniki i žurnalisty čakali jaho la muroŭ hrodnienskaj turmy ad poŭnačy. Narešcie ŭ 6.15 Źmicier apynuŭsia na voli, piša «Salidarnaść».
— Vypuścili jak amierykanskim kino, — kaža Daškievič. — Rasčynili turemnuju bramu, i ja z dvumia torbami nažytaha skarbu vyjšaŭ.
Pierad vychadam Źmicier źjeŭ apošni turemny śniadanak — siečku. Na raźvitańnie palityku skazali: «Davaj, Daškievič, niama sił ciabie ciarpieć tut bolš». Ale dadali, što miesca dla jaho zaŭsiody znojdziecca.
U razmovie z žurnalistami Źmicier Daškievič zaśviedčyŭ, što źbirajecca praciahvać svaju hramadskuju i palityčnuju dziejnaść.
0
0
0
0
0
0
