Uviadzieńnie vyjaznoj pošliny dla biełarusaŭ prapanoŭvałasia ŭ jakaści vierahodnaj miery dla źnižeńnia adtoku valuty za miažu.
Pra heta zajaviŭ siońnia ŭ Žłobinie Alaksandr Łukašenka, adkazvajučy na pytańni žurnalistaŭ.
«Ja radzieju nie pra toje, kab zabaranić vyjezd našym hramadzianam, ja pieražyvaju, što pad $3 młrd valuty vyvozicca štohod z krainy», — skazaŭ jon.
«Voś lapnuŭ sabie na škodu, napeŭna. Choć ja hetaha nie bajusia», — adznačyŭ Alaksandr Łukašenka.
Pavodle jaho słoŭ, heta prapanoŭvałasia ŭ jakaści prykładu. «A naohuł, heta surjoznaje pytańnie. My havorym ab valucie, što jość prablema. Vy viedajecie, kolki našyja miašečniki-čałnočniki vyvoziać valuty za miežy krainy?
Pamiežniki padličyli — za $2 młrd. Kali b heta ŭ krainie zastavałasia, to my b žyli zusim pa-inšamu», — skazaŭ jon.
«Kažuć: vy vypuskajcie, jak na Zachadzie, — my budziem hetyja šmotki kuplać u Biełarusi. Pa-mojmu, našy niadrenna siońnia handlujuć i vypuskajuć, i možna narmalna apranucca, — miarkuje Łukašenka. — Pa-druhoje, a kali ŭ hetaj situacyi treba apranucca ŭ biełaruskaje, paciarpieć?
Voś ty vielmi vialiki prychilnik niamieckaha adzieńnia, naprykład, nu paciarpi ŭ hetaj situacyi. Nie, nichto ž nie choča! Jon kupiŭ tut dalary ci jeŭra, Adnosna niadoraha, vyjechaŭ, vyviez hetuju valutu».
Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što jaho niepakoić toje, što tym samym padtrymlivajecca ekanomika Jeŭrapiejskaha sajuza.
«Tamu ja i kažu, što treba šukać niejkija ryčahi, jak inšyja krainy heta robiać.
Dobra, nie budziem ź ciabie brać sto dalaraŭ, ale budzieš uvozić šmotki, jak u inšych dziaržavach, zapłaciš pošlinu. Heta ž narmalna, cyvilizavana», — adznačyŭ Łukašenka.
Jon dadaŭ, što ŭrad pa jaho daručeńni dumaje nad hetym. U toj ža čas Łukašenka adznačyŭ, što ŭ Biełarusi nieabchodna vypuskać takuju pradukcyju, kab nasielnictva nie jechała pa jaje miežy krainy.
«A hetyja miery časovyja, druharadnyja, kali navat i buduć uviedzienyja», — padkreśliŭ Łukašenka.
«Krychu narod zdryhanuŭsia, strapianuŭsia, pałajaŭ Łukašenku — taksama niadrenna, ja pavinien być u tonusie. Ale treba supakoicca.
Horš dla ludziej my nikoli nie rabili i rabić nie budziem. My ŭzvažym pryčyny i abiarem lepšy chod, kab było dobra i dziaržavie. A dziaržava — heta ŭ cełym narod», — skazaŭ jon.
Taksama Łukašenka vykazaŭsia nakont devalvacyi i pra pieravod pad chatni aryšt hiendyrektara «Urałkalija» Uładzisłava Baŭmhiertniera.
«Pytańnie z devalvacyjaj nacyjanalnaj valuty naohuł siońnia nie staić.
Navošta stavić zadaču abiascenić nacyjanalnuju valutu? Naadvarot, nam treba ad jaje syści», — skazaŭ jon.
«Pra źmiakčeńnie miery strymańnia Uładzisłaŭ Baŭmhiertnier moža dziakavać tolki ŭłasnaj maci», — skazaŭ Łukašenka [jana napisała prašeńnie na imia Łukašenki — NN]
