Z kamentaroŭ na sajcie «NN» da artykułu Andreja Dyńka «Niekalki zaŭvah da dyskusii ab pierachodzie na adziny pravapis».
Čas vialikich naracyjaŭ prajšoŭ. Što heta značyć? Značyć, što siońniašni čałaviečak, mahčyma, lepiej i ŭtulniej pačuvajecca ŭ subkultury, čym u prastory meha-kultury. A što heta jašče značyć? Pa-mojmu toje, što budavańnie nacyjanalnaj kultury adbyvajecca praz kultyvavańnie subkulturnych tradycyŭ. Vizija ŭnifikavanaj kultury - heta, bajusia, utapijnaja vizija.
Kali havaryć pra padzieły i raskoły ŭ hramadztvie, dyk ja hłyboka pierakanany, što raskoł na linii taraškievica-narkomaŭka adzin z najbolš łahodnych raskołaŭ. Ludziam ciažka parazumiecca pa inšych pryčynach. Starejšaje pakaleńnie – maładoje, karystalniki internetam i słuchačy radyjo-kropak, vierujučyja – niavierujučyja, pravasłaŭnyja – kataliki, łukašenkaŭcy – apazycyjanery, paźniakoŭcy – liberalnyja nacyjanalisty – voś niapoŭny śpis bolš-mienš realnych raskołaŭ. I ŭsiakija ciažkaści ŭ ŭzajemaparazumieńni majuć, takbymović “niehramatyčny” charaktar.
Nacyjanalnaja kultura ŭžo nia budzie manalitna-manatonna-manahiennaj bytnaściu. Nu, skasujem my “hramatyčny” raskoł... I pabačym, što na stupień pajadnanaści ŭ hramadztvie heta nijak nie paŭpłyvała, a tyja, chto nas dahetul nie razumieli, nadalej nie razumiejuć. A cana, jakuju za heta płacicca – zaniadbańnie vielmi važnaj kulturnaj tradycyi, jakaja, jak Vy sami pryznajacie, realna zapatrabavanaja mnohimi biełarusami.
