 Tota Kutuńjo u Viciebsku |
Na svaim solnym kancercie, jaki adbyŭsia 22 vieraśnia ŭ Letnim amfiteatry ŭ miežach «Vialikich hastrolaŭ ANT», zorka italjanskaj estrady Tota Kutuńjo nadzvyčaj ździviŭ viciebskuju publiku. Suśvietna viadoma artyst pad kaniec svajho vystupleńnia raptam zaśpiavaŭ… pa‑biełarusku.
U vykanańni maestra prahučała pieśnia, jakuju ci nie napamiać viedaje kožny biełarus, — «Vy šumicie, biarozy» z repiertuara ansambla «Siabry». I, napeŭna, vyvučyć hetu pieśniu artystu było niaciažka: niezdarma ž kažuć, što biełaruskaja i italjanskaja mova — samyja śpieŭnyja dy miłahučnyja ŭ śviecie. Znakamity śpiavak, pa ŭsim, dobra padrychtavaŭsia da sustrečy ź biełaruskimi słuchačami. Jany, darečy, padpiavali jamu nie tolki «Vy šumicie, biarozy», ale i «Soli», «L'italiano» dy inšyja chity, chaj sabie i na drennaj italjanskaj.
Jašče Tota praśpiavaŭ pad hitaru sierienadu, pryśviečanuju viciebskim pryhažuniam. U padziaku žančyny nieśli jamu kvietki, dzieci daryli miakkija cacki. A adzin mužčyna navat źniaŭ svoj naručny hadzińnik. Kutuńjo byŭ ździŭleny. «Ja b moh addać vam svoj «Roleks», ale heta padarunak žonki», — skazaŭ jon.
