Vialikija bojki mieli miesca siońnia kala Viarchoŭnaj Rady Kryma, dzie sabralisia prychilniki (ruskija) i praciŭniki (tatary i ŭkraincy) niezaležnaści paŭvostrava. Kolkasnaja pieravaha była na baku tatar, i jany adcisnuli sieparatystaŭ ad budynku.
Jość paciarpiełyja.
Viarchoŭnaja Rada Kryma adkłała svajo pasiadžeńnie. Pra heta paviedamiŭ staršynia miedžlisu krymskatatarskaha naroda Refat Čubaraŭ, vystupajučy pierad mitynhoŭcami.
«My vsie ravnyje. Druźja, vsie prošło očień orhanizovanno, niesmotria na provokatorov – ich mało, — cytujuć jaho ŚMI. — Tierpienije! Vy sdiełali, nie poddavajaś na provokacii, namnoho bolšie, čiem jeśli by vy napraviliś druh protiv druha. Tak i budiem. Tiepieŕ orhanizovanno — hruppami — raschodimsia po rajonam i po horodam domoj. Hovorim vsiem, čto Krym — pobiedił.
Iditie k sosiediam, russkim, ukraincam, i, jeśli u vas normalnaja hołova, vmiestie ochraniajtie cierkvi i miečieti, vmiestie obustraivajtie škoły. Krym — Ukraina».
