U 19-hadovaj bieraściejki rody pačalisia na pryjomie ŭ paliklinicy.
Vypusknica adnaho z kaledžaŭ horada pryjšła na pryjom da hiniekołaha, bo ŭ jaje zabaleŭ žyvot. Jašče ŭ čarzie dziaŭčyna adčuła siabie drenna, stała blednaj. Jaje prapuscili da doktara. Jak tolki pacyjentka sieła ŭ kresła, urač ubačyła, što pačynajucca rody.
Junaja paradzicha narakała, što nie choča być ciažarnaj, nie choča naradžać, bo mama budzie svarycca i pakaraje jaje. Pavodle słoŭ hałoŭnaha lekara Bresckaj lačebna-kansultacyjnaj palikliniki Ludmiły Rudoj, u jakoj i adbyvałasia apisanaje, miedyki spracavali kvalifikavana i apieratyŭna. Było vidavočna, što adpuskać z takim nastrojem pacyjentku nielha. Tamu zatrymali budučuju maci da pryjezdu "chutkaj dapamohi" i adpravili ŭ radzilny dom. Fielčara "chutkaj" prakansultavali ab tym, što pieradavać u pryjomnym pakoi pryviezienuju treba litaralna z ruk u ruki. Tak było ŭsio i zroblena, a praz ličanyja chviliny maładaja brastaŭčanka naradziła zdarovuju dziaŭčynku vahoj try kiłahramy sto hramaŭ. I choć niezvyčajnaja pacyjentka — dziaŭčyna poŭnaha ciełaskładu, mała što źmianiłasia ŭ jaje fihury, ale ŭračy nie vielmi vierać u viersiju poŭnaha niaviedańnia ab svajoj ciažarnasci na praciahu dzieviaci miesiacaŭ, na jakoj nastojvała maładaja maci.
Skončyłasia historyja, možna skazać, dobra. Małoj pajšoŭ užo druhi miesiac.
