Jak raskazaŭ Ihar Babkoŭ, hetaja premija prysudžajecca krainami Vyšahradskaj hrupy svaim bratam pa rozumu z druhoha boku miažy (Jeŭrasajuza) — Biełaruś, Ukraina, Małdova, Hruzija, Armienija i Azierbajdžan. «Heta ciapier nazyvajecca Uschodniaja Jeŭropa. Rasija nie ŭvachodzić, jana — Jeŭrazija».
Premija praduhledžvaje hrašovy pryz — 1300 jeŭra. A da kanca hoda pavinien źjavicca słavacki pierakład ramana.
«Viedaju, što premija isnuje nie pieršy hod, u roznyja časy byli naminavanyja Razanaŭ, Marcinovič, Dubaviec, Bacharevič… Kožny hod słavisty vypraŭlajucca ŭ doŭhaje padarožža pa rehijonie, sustrakajucca z krytykami, chodziać pa kafiedrach i kniharniach. U hetym hodzie, pavodle lehiendy, u kniharni «łohvinaŬ» było nabyta biełaruskich knih na 4 młn. Potym zasiadajuć ekśpierty i krytyki. A zatym žury».
Uznaharodžańnie adbudziecca 3 śniežnia va ŭniviersitecie Jana Kamienskaha ŭ Bracisłavie.
Sioleta Ihar Babkoŭ z «Chvilinkaj» staŭ łaŭreatam litaraturnaj premii imia Hiedrojca, jakaja ŭručajecca štohod za najlepšuju knihu prozy na biełaruskaj movie. Heta kniha «pra kaviarniu, dzie adbyvalisia važnyja dla Minska i Biełarusi rečy». Piśmieńnik paviedamiŭ, što raman taksama ŭzialisia pierakładać na vianhierskuju movu.
Vyšahradskaja hrupa — abjadańnie čatyroch centralnajeŭrapiejskich dziaržaŭ: Polšča, Čechija, Słavakija, Vienhryja.
Vinšujem sp. Babkova z takim hodnym pryznańniem jahonaj knihi.
