Napiaredadni Kaladaŭ i Novaha hoda ŭ «Lidskaha kvasu» źjaviŭsia novy hatunak «Zimovy». Napisaŭ hety skaz dy padumaŭ, što vielmi pa-rekłamnamu jon vyhladaje. Nie, takoj mety ŭ mianie zusim niama.
Ja kupiŭ «Zimovy» dy adpisaŭsia ŭ fejsbuku, što hatunak hety mnie vielmi spadabaŭsia. Admietnaha ŭ im – charakterny smak čarnaślivu. Biełaruskija vytvorcy kvasaŭ daraśli da taho, što zdolnyja vyrablać nie prosta napoj z kłasičnym smakam, ale i krychu ekśpierymientavać.
Letam źjaviŭsia kvas «Chatni» sa smakam žuravin. Taksama davoli admietny. Uvohule, kali pryznacca ščyra, to z usiaho siońniašniaha kvasnoha vybaru, pieravahu zvyčajna addaju jakraz taki «Chatniamu». Letam dyk uvohule hety napoj idzie litrami.
Ź inšych admietnych — bieły kvas ad usiaho taho ž Lidskaha zavoda. Jon mienš sałodki, ale admietnaj kiślinkaj, čym tradycyjny. Chacia prychodziłasia čuć jak niekatoryja siabry dy znajomyja nazyvali jaho «babskim». Chacia, pryznacca, niejak niedarečna bačyć na Lidskim kvasie cytytu z Puškina: «Im kvas kak vozduch był potriebien».
Svoj kvas taksama vypuskaje piŭzavod «Krynica». U ich jość dva hatunki — «Staražytny» i «Leta 988» (častka partyi vychodzić u krutych šklanych butelečkach). Chacia sam ja nie vialiki amatar hetych hatunkaŭ. Chiba što ŭ vuličnych šałmanach niama nijakaha inšaha.
Raniej u takich raźliŭnych kropkach u horadzie jašče vielmi časta pradavali kvas «Biełaruski», jaki vyrablaŭ Brescki piŭzavod. Ale hety kvas zanadta sałodki. I padavaŭsia niejki nu zusim nienaturalnym. Usio ž kvasy naturalnaha bradžeńnia, jak pišuć na etykietkach, chacia ja nie nadta raźbirajusia ŭ receptury, u razy smačniejšyja za svaich kankurentaŭ.
Chacia voś adzin z kaleh skazaŭ na dniach, što jahonaja dačka najbolš lubić «Kvasyč», bo jon saładziejšy za astatnija.
Jašče hetym letam u Navahradku pakaštavaŭ najsmačniejšy rysavy kvas. Tak škada, što dalej hety pradukt nikudy nie ekspartujuć. I vypić jaho možna tolki ŭ horadzie Mindoŭha i Mickieviča.
Ale papraŭdzie samy smačny kvas, jaki ja piŭ, rabiŭsia ŭłasnymi siłami. Štoviasnu narychtoŭvaŭsia biarozavik. Jaho źbirali z drevaŭ kala doma, jeździli ŭ les, ci chadzili na zaścieńnie. Źlivali biarozavik u flahi, bočki, navat načoŭki.
Biarozavik sam pa sabie smačny, a kvas ź jaho heta niešta niejmaviernaje. Darečy, hatavali my jaho pa svaim admietnym recepcie. Pioksia žytniovy prasnak — heta to jakraz zvyčajna, — ale my dadavali taksama krychu buraka. Ad jaho kvas farbavaŭsia ŭ cudoŭny ci ružovy, ci to amal čyrvony koler. Papularnaść taki kvas siarod maich siabroŭ mieŭ niejmaviernuju, bo va ŭsich jon byŭ tradycyjnaj karyčnievaj rasfarboŭki, a to takoje dziva.
Kožny hod u mianie jość mara. Uziać narešcie na pracy adpačynak u krasaviku, kab narychtavać biarozavika, a paśla zrabić kvasu. Moža choć naleta spraŭdzicca. Siarod inšaha zahadaju na Novy hod i takoje žadańnie.
