Słova Apostalskaha Nuncyja ŭ Biełarusi Kłaŭdya Hudžeroćci na raźvitańnie z Anatolem Hryckievičam.
U momant raźvitańnia z prafiesaram Anatolem Hryckievičam prahnu dałučycca da supolnaj malitvy, daviarajučy Božaj miłasernaści šlachietnaha syna biełaruskaj ziamli.
Daviarajem Bohu historyka, jaki pryśviaciŭ svajo žyćcio pošukam u histaryčnych dakumientach dušy svajho naroda, kab raspavieści pra jaje biełarusam.
Praca historyka, kali jon siabra iściny i sumlenny jak kryštal u jaje pieradačy, — heta sakralnaja praca. Boh zbaŭlaje ludziej nie tolki paasobku, Jon zbaŭlaje taksama narod. Pahłyblajučy śviadomaść ułasnych karanioŭ, narod hłybiej uvachodzić u Božuju luboŭ, tamu što Boh, staŭšy čałaviekam, uvajšoŭ u historyju. Historyja — heta naša płoć, naša serca, našy ideały. Narod, jaki hublaje svaju histaryčnuju pamiać, hublaje siabie.
Prafiesar Anatol Hryckievič dapamoh biełarusam adkryć častku svajoj dušy.
Boh nie zabudziecca hetaj ahromnistaj pracy, taksama jak nie zabudziecca pra heta i biełaruski narod, častkaj historyi jakoha stała śviełaja postać prafiesara Anatola Hryckieviča.
Pa darozie ŭ nieba niachaj supravadžaje jaho śviaty Jan Pavieł II, ź jakim jon niekalki razoŭ spatkaŭsia na hetaj ziamli.
