Abstanoŭka zaraz niaprostaja, ale nie katastrafičnaja i navat nie krytyčnaja. Heta adznačyŭ Alaksandr Łukašenka siońnia ŭ chodzie kadravych pryznačeńniaŭ.
Kiraŭnik dziaržavy adznačyŭ: «Skazać, što vy prychodzicie na kirujučyja pasady ŭ niaprosty čas, heta značyć, nie skazać ničoha. Čas vielmi składany jak z punktu hledžańnia ekanomiki, tak i ŭ palityčnym sensie.
Jašče raz padkreślu, što my da hetaha času, jak i mnohija našy susiedzi, dy i inšyja dziaržavy, nie vyjšli z taho ekanamičnaha kryzisu, jaki zdaryŭsia ŭ śviecie.
My nie kinuli našu dziaržavu ŭ vir taho kryzisu, choć prapanoŭvali šmat: nu, akunułasia ŭsia ekanomika, palacieła na dno, davajcie i my śledam, tady budziem adtul spakojna padymacca, jak inšyja. my pajšli inšym šlacham, strymlivali nastup hetaha kryzisu, usialak abaraniali ludziej i, naturalna, što my vielmi miakka ŭvachodzili ŭ hety kryzis. A zaraz u suviazi z tym, što termin hety raściahnuŭsia, nam davodzicca doŭhi čas i vychodzić z hetaha kryzisu.
Usio b było ničoha, my niby namacali toj šlach, pa jakim pavinny byli iści. Ale ŭźnikli źniešnija abstaviny, u kancy minułaha hoda asabliva — abvał rasijskaha rynku, abvał rasijskaj valuty, a heta pałova našaha ekspartu, surjozna paŭpłyvaŭ na našu ekanomiku».
Łukašenka zapeŭniŭ, što my abaviazkova pieraadolejem hetyja kryzisnyja źjavy. Pavodle jaho słoŭ, razharnułasia vielmi surjoznaja rabota pa dyviersifikacyi rynkaŭ zbytu biełaruskich tavaraŭ. «Abnoŭleny ŭrad surjozna pracuje ŭ hetym kirunku. Ale tut my ničoha nie zrobim biez vašaj pracy na miescach. Bo ŭsio, što prynosić karyść dziaržavie, ščaście narodu, bahaćcie hetaj dziaržavy stvarajecca tam, kudy vy pryjdziecie zaŭtra pracavać», — padkreśliŭ kiraŭnik dziaržavy.
Alaksandr Łukašenka taksama skazaŭ: «Stanovišča niaprostaje, ale nie katastrafičnaje i navat nie krytyčnaje.
Staŭcie pierad svaimi padnačalenymi peŭnyja zadačy i damahajciesia ich vykanańnia. Biez usiakaj dury, biez usialakich naskokaŭ, nie treba razmachvać šaškami, nie treba ničoha prydumlać. Pamiatajecie, što ŭ vas u padnačaleńni takija ž ludzi, jak vy sami, z takimi ž siemjami, jakim jany pavinny nadavać uvahu».
