Hety vierš Siarhieja Žadana pierakłaŭ Andrej Chadanovič. Jon maje ŭvajści ŭ knihu «Žyćcio Maryi», jakaja nieŭzabavie vyjdzie va Ukrainie.
Siarhiej Žadan
Pakul u tabie žyvie tvaja praha,
pakul ciabie trymajecca viera,
i sonca płyvie z dakładnaściu ptacha,
i čas kradziecca ź pilnaściu źviera.
Kraj lichamanić vakzalnaj abłavaj.
Ciopłyja ruki i ŭ śniežań darohi.
Radzima balić pierabitaju łapaj
ščaniaci, što rviecca z načnoje abłohi.
Irvisia, irvisia z nočy j tumanu,
vyhryzaj rospač, šukaj nadzieju.
Ja paśla budu lekavać tvaju ranu,
nakolki zmahu, nakolki paśpieju.
Ja potym usio zrazumieju i ŭbaču,
jak tolki vyrvusia razam z taboju, –
usio tvaju biesprytulnaść sabačuju,
dziciačuju vieru z darosłaj žurboju.
Pakiń ni z čym ich podłuju vartu,
abminaj ich padstupnyja pastki.
Varta bicca i ŭstavać varta,
navat kali znoŭ pryjdziecca ŭpaści.
Zorki majuć visieć nad taboju
ci razryvacca pad niebaschiłam.
Serca pavinna razam z kryvioju
nieści žyćcio kapilaram i žyłam.
Kostki majuć mocna zrastacca.
Šnary pavinny dadać nam złości.
Štości z taboju pavinna stacca.
Štości ŭžo stałasia j staniecca štości.
Pakul ty ŭsim hetym žyvieš i maryš.
Pakul ty prahnieš. Pakul paluješ.
Pakul ty ŭsio heta ŭ sabie trymaješ.
Pakul nienavidziš. Pakul ty lubiš.
