U Francyi razharajecca novy skandał z nahody našeńnia relihijnych simvałaŭ i adzieńnia paśla taho, jak 15-hadovuju školnicu-musulmanku nie puścili na ŭroki u doŭhaj čornaj spadnicy.
Dziaŭčynka pa imi Sara, jakaja žyvie ŭ horadzie Šarlevil-Meźjer na paŭnočnym uschodzie Francyi ŭ rehijonie Šampań-Ardeny, dvojčy ŭ krasaviku była adpraŭlenaja sa škoły dadomu, pakolki, pa słovach dyrektara škoły, jaje doŭhaja spadnica parušaje zabaronu na demanstracyju relihijnych simvałaŭ ŭ navučalnych ustanovach.
Hety vypadak vyklikaŭ vielmi burnuju reakcyju ŭ sacsietkach.
Z aŭtorka chešteh #JePorteMaJupeCommeJeVeux («Našu spadnicu, jakuju chaču») nabraŭ bolš za 45 000 tvitaŭ.
Daradca premjer-ministra pa śvieckich spravach Nikala Kaden skazaŭ z hetaj nahody, što našeńnie doŭhaj čornaj spadnicy ŭ škole nie parušaje isnujučaha zakona.
Zabarona na našeńnie musulmanskich hałaŭnych uboraŭ i inšych relihijnych simvałaŭ była ŭviedzienaja ŭ dziaržaŭnych škołach Francyi ŭ 2004 hodzie, što bolšaściu nasielnictva było ŭspryniata na «ŭra», uličvajučy toj fakt, što ŭ Francyi carkva pa zakonie adździelenaja ad dziaržavy.
«Zakon 2004 hoda abviaščaje, što zabaronienyja simvały i adzieńnie, jakija demanstrujuć relihijnuju prynaležnaść. Havorka idzie pra čadru, kipu, vialiki kryž, turban sikchaŭ… Čornaja spadnica nie supiarečyć zakonu», — skazaŭ Nikala Kaden u intervju Buzzfeed France.
Adnak krytyki hetaha zakona zajaŭlajuć, što niekatoryja škoły zanadta volna interpretujuć hetuju zabaronu.
Pavodle paviedamleńniaŭ miascovaj presy, u sakaviku hetaha hoda ad vaśmiarych dziaŭčynak z horada Manpielje na poŭdni Francyi školnaja administracyja zapatrabavała źmianić ich doŭhija spadnicy na inšuju vopratku.
Arhanizacyja suprać isłamafobii ŭ Francyi (CCIF) rapartuje ab 130 padobnych incydentach, jakija adbylisia letaś u krainie.
U 2011 hodzie Francyja stała pieršaj jeŭrapiejskaj krainaj, jakaja zabaraniła našeńnie ŭ hramadskich miescach parandžy — čornaha velumu, jakoje całkam zakryvaje tvar, ruki i postać žančyny.
Pieravažnaja bolšaść nasielnictva krainy, uklučajučy i vialikuju častku musulman, zhodnyja z tym, što zakryvańnie tvaru źjaŭlajecca svajho rodu vyklikam zvyčajam i kaštoŭnaściam francuzaŭ. Krytyki ž — u asnoŭnym, za miežami krainy — śćviardžajuć, što zabarona našeńnia parandžy parušaje indyvidualnyja svabody.
U lipieni minułaha hoda Jeŭrapiejski sud pa pravach čałavieka padtrymaŭ hetuju zabaronu paśla taho, jak 24-hadovaja francužanka padała pazoŭ, śćviardžajučy, što hety zakon parušaje jaje asabistyja svabody — vieravyznańnia i samavyjaŭleńnia.
U Francyi pražyvaje samaja šmatlikaja musulmanskaja supolnaść Jeŭropy: jaje kolkaść dasiahaje 5 młn čałaviek. Siarod ich, jak miarkujuć, paradku 2000 praciahvajuć nasić parandžu.
Zakon 2004 hoda pavinien byŭ raz i nazaŭždy vyrašyć prablemu našeńnia relihijnych znakaŭ u škole. I možna skazać, što heta atrymałasia ŭ tym, što tyčycca isłamskich hałaŭnych uboraŭ. Siońnia nichto ich nie nosić. Adnak prablema nikudy nie padziełasia: jana tolki pieravandravała ŭ śfieru daŭžyni spadnic dla dziaŭčynak i našeńnia barod dla junakoŭ.
Moža zdacca niesurjoznym, što akademičnyja ŭstanovy źbiantežanyja daŭžynioj spadnic pa ščykałatku, jakija to ŭvachodziać, to vychodziać z mody.
Ale kiraŭnikoŭ škoł turbujuć, viadoma, nie sami spadnicy, a toje, što jany apranajucca z peŭnaj metaj.
Kali musulmanskija dziaŭčynki stanuć nasić doŭhija spadnicy, kab takim sposabam padkreślić svajo vieravyznańnie, to niekatoryja sapraŭdy mohuć skazać, što heta źjaŭlajecca parušeńniem zabarony, uviedzienaj 11 hadoŭ tamu.
Niebiaśpieka taksama i ŭ tym, što ciapier, kali napružanaść u hramadstvie nakont isłamafobii i śvieckich kaštoŭnaściaŭ i biez taho ŭžo dastatkova mocnaja, pry dapamozie sacsietak hetaje pytańnie vylivajecca ŭ ahulnanacyjanalnuju prablemu.
