27 červienia ŭ Homielskim rajonie na trasie Viciebsk—Homiel «Škoda» vyskačyła na sustrečnuju pałasu i ŭrezałasia ŭ «Miersiedes». 23-hadovy kiroŭca «Škody» skanaŭ u balnicy, jaho 25-hadovaja žonka pamierła na miescy. 62-hadovy kiroŭca «niemca» špitalizavany z roznymi traŭmami.
Zdareńnie adbyłosia kala v. Sasnoŭka dniom u subotu. Uładzimir, kiroŭca «Škody», vyrašyŭ abahnać furu i vyjechaŭ na sustrečku. A tam — «Miersiedes». Sprabujučy paźbiehnuć sutyknieńnia, chłopiec paśpieŭ syści ŭleva. Ale mocny ŭdar pryjšoŭsia ŭ pravy bok, dzie siadzieła žonka Taćciana.
Vidavočca, jaki prajazdžaŭ paśla avaryi, ličyć, što abhaniać u tym miescy — łatareja. Tam zakruhleńnie darohi i nie prahladajecca dobra prajeznaja častka.
Vyjaviłasia, što ŭ maładoj siamji zastaŭsia trochhadovy syn Arciom. I niepahašany kredyt za kvateru. A kiroŭca i sam rana zastaŭsia biez baćkoŭ.
\
Taćciana i Uładzimir, fota z sacyjalnych sietak..
«Pracavali razam z Taćcianaj. Śvietłym i cudoŭnym čałaviekam była. Ź joj pryjemna było mieć znosiny. Viedaju, što ŭ muža Tani baćki taksama rana pajšli z žyćcia. U ich zastaŭsia maleńki syn — 3 hady. I kredyt na kvateru», — raskazvaje kaleha zahinułaj Alaksandr.
Uładzimir u dziacinstvie zastaŭsia biez baćkoŭ i trapiŭ u internat u Śvietłahorsk.
«My byli z Vovam adnakłaśnikami, kali vy razumiejecie, pra što ja. Vyraśli — raźjechalisia. I paśla ŭžo ja znajšoŭ jaho ŭ siecivie. Daviedaŭsia, što jon ažaniŭsia, jość dzicia. Pry hetym jon nie adpisaŭsia, čym zajmajecca, i što pa žyćci ŭ jaho. Jon i ŭ dziacinstvie byŭ ścipłym. Tamu, kali vy razumiejecie što za dziacinstva my pražyli, ja abaviazany vypić za hetaha čałavieka 100 hram», — pryhadaŭ Vasil. Ale nie zmoh nazvać, što zdaryłasia z baćkami chłopca.
«Heta byŭ cudoŭny čałaviek, dobry, zaŭždy dapamahaŭ. I žonka jaho była dobraj. Ja radavaŭsia, kali ŭ ich źjaviłasia dzicia, kali jany pierajechali ŭ novuju kvateru. Zdavałasia, što ŭsio ŭ ich naładziłasia, a tut takoje. U Vałodzi nie było siamji, sam jon ros u dzietdomie i maleńkaha Arcioma pakinuŭ siratoj. Nadta škada, ja nikoli ich nie zabudu», — zasmučany Maksim, siabra siamji.
U DAI MUS paviedamili, što za piać miesiacaŭ hetaha hoda praz parušeńnie praviłaŭ abhonu na darohach krainy adbyłosia 24 avaryi, u jakich zahinuli albo byli traŭmavany ludzi.
