Historyja pachodu Viktara Ciareščanki ŭ prezydenty dziŭnaja i vielmi pakazalnaja. Jon taki ž dziažurny sparynh-partner Łukašenki, jak i Hajdukievič. I ŭłady vykarystoŭvajuć jaho pa miery nieabchodnaści.
Voś cikavyja ličby. Na prezydenckich vybarach 2001 hodu inicyjatyŭnaja hrupa Ciareščanki składała 6069 čałaviek. Ale sabrała tolki 63 tys. podpisaŭ.
A voś u prezydenckich vybarach 2010 hodu ŭłady zrabili staŭku na masavaść kandydataŭ. Choć inicyjatyŭnaja hrupa Ciareščanki naličvała tolki 1301 čałavieka (amal u piać razoŭ mienš, čym padčas papiaredniaj kampanii), ale — voś ža dziva — zdali bolš za 123 tys. podpisaŭ.
I voś kampanija 2015 hodu. Dzivosy praciahvajucca. Inicyjatyŭnaja hrupa Viktara Ciareščanki skłała ŭsiaho 946 siabraŭ. Ale, pavodle aficyjnaj infarmacyi, jana zdoleła sabrać i zdać 130 tys. podpisaŭ. I voś vyśviatlajecca, što ź ich sapraŭdnymi akazałasia tolki 6699, to bok 5%!
Naŭrad ci Ciareščanka prosta tak panios by zdavać u vybarčyja kamisii ŭsiu hetuju tuftu. Vidać, byli peŭnyja damoŭlenaści z uładami. Maŭlaŭ, Viktar Ivanavič, nie chvalujciesia, vy nam patrebny i hetym razam, usio budzie narmalna.
Žurnalisty ŭžo zaŭvažyli, što, musić, kab nadziejna trymać na kručku, da kandydataŭ — sparynh-partneraŭ byli prystaŭleny kamisary ŭ jakaści kiraŭnikoŭ ich pieradvybarčych štaboŭ. Kamandaj Ciareščanki kiravaŭ Aleh Nieściarkoŭ. A ŭ atamana Ŭłachoviča, staršyni Biełaruskaj patryjatyčnaj partyi, vioŭ rej nie adnapartyjec, što było b lahična, a siabra praprezydenckaj arhanizacyi «Biełaja Ruś» Michaił Obrazaŭ. I ciaham usioj kampanii mienavita hetyja kamisary kamentavali ŭsio, što źviazana ź dziejnaściu ich kandydataŭ.
Zdavałasia, usio idzie pavodle planu. Staršynia CentravybarkamuLidzija Jarmošyna paŭtarała tezu pra piać čałaviek, jakija, chutčej za ŭsio, stanuć kandydatami ŭ prezydenty. Jašče ŭ aŭtorak, 25 žniŭnia, jana padčas onłajn-tranślacyi internet-telebačańnia hazety«Sovietskaja Biełoruśsija» ŭpeŭniena kazała: pavodle papiarednich dadzienych pa praviercy podpisaŭ, «vysokaja imaviernaść, što kandydatami ŭ prezydenty stanuć Siarhiej Hajdukievič, Taciana Karatkievič, Viktar Ciareščanka, Mikałaj Ułachovič». Nu, zrazumieła, akramia Alaksandra Łukašenki. («Sovietskaja Biełoruśsija», 2015, 26 žniŭnia).
A ŭžo 28 žniŭnia, u piatnicu, raptam usio pamianiałasia. Adnačasova, jak hrom siarod jasnaha nieba, źjaviłasia infarmacyja pra atručeńnie Ciareščanki ŭ kaviarni i pra toje, što vybarčyja kamisii stali «valić» jahonyja podpisy. Vidavočna, scenar kampanii ŭłady pamianiali na chadu, raptoŭna.
Taksama źviartaje na siabie ŭvahu, što Aleh Nieściarkoŭ, jaki ŭznačalvaŭ vybarčy štab Ciareščanki, niejak «vypaŭ u asadak». Jon nie pryjšoŭ na pieradaču ANT «Dieło principa», kudy zaprašalisia mienavita kiraŭniki inicyjatyŭnych hrup kandydataŭ, amal nie kamentuje ŭsiu dramatyčnuju sytuacyju vakoł Viktara Ivanaviča.
Čamu «źlili» Ciareščanku, skazać ciažka. I navošta było trucić? Mahčyma, sapraŭdy, maje racyju Alaksandar Fiaduta, jaki vykładaje svaju versiju hetaj dramy.
A mahčyma, što ŭłady spužalisia samoha vobrazu Ciareščanki: ekanamist, kandydat navuk. A tut ekanamičny kryzis, ułady nia viedajuć, što rabić, a Viktar Ivanavič upeŭniena zajaŭlaje, što viedaje, jak vyvieści krainu ź jamy. A raptam narod pavieryć?
Ale tut bolš cikava, što apała Ciareščanki dazvoliła vyśvietlić realny pracent sapraŭdnych podpisaŭ, jakija zdali sparynh-partnery. Heta 5%! Kali ŭličyć, što pikietaŭ u padtrymku Viktara Ivanaviča było trochi bolš, čym za Hajdukieviča i Ŭłachoviča, da taho ž Ciareščanka, jak jon sam paśpieŭ pryznacca, płaciŭ źbiralnikam za pracu, — to možna mierkavać, što pracent sapraŭdnych podpisaŭ u hora-kandydataŭ, jakija zastalisia, jašče mienšy. Ułady, złamaŭšy papiaredni ŭłasny scenar, vykryli sami siabie. Jak viadoma, iścina vyjaŭlajecca z unutranych supiarečnaściaŭ chłuśni. Kazus Ciareščanki — heta kulminacyja farsu pad nazvaj «biełaruskija vybary».
