Pytańni pra matč z ukraincami (zbornaja Biełarusi biez varyjantaŭ prajhrała jaho ź likam 1:3) nastolki razzłavali treniera, što Alaksandr Chackievič navat złosna zapytaŭsia ŭ adnaho z žurnalistaŭ, čamu toj sam nie pryjechaŭ u Lvoŭ, kab vypytvać pra matč z Ukrainaj na miescy. Adnak za 17 chvilin pres-kanfierencyi pra matč u Lvovie Chackievič usio ž raskazaŭ i navat nazvaŭ asnoŭnyja pryčyny paražeńnia, jakoje źniščyła apošnija nadziei na Jeŭra-2016.
Psichałohija
«Heta ŭsio ad psichałohii našaj. My trapili i pad cisk kamandy, i pad cisk hledačoŭ. Niedzie nie spravilisia… Učora abmierkavali z chłopcami, heta zastaniecca ŭnutry kamandy. Hałoŭnaje, čaho nam nie chapiła ŭ Lvovie — nastroj i žadańnie», — skazaŭ Chackievič
Ukrainskija zaŭziatary
«Toje, jak ukraincy padtrymlivali svaich u Lvovie, mocna paŭpłyvała na našu kamandu. Treba umieć hulać i pry pustych trybunach, i pry poŭnych stadyjonach… Heta adzin z faktaraŭ taksama. Nie spravilisia ź ciskam trybun», — skazaŭ Chackievič.
Strach
«Ukrainskaja zbornaja ździviła ciskam i naporam. My nie viedali, kudy biehčy, kamu pasavać, addavać miač. Nie viedaju, što heta było. Ci to strach, ci to mientalitet… Heta byli 45 chvilin kašmaru», — pryznaŭsia Alaksandr Hleb.
Daminacyja ŭkraincaŭ na poli
«My imkniomsia taksama hulać tak, kab zabić try miačy ŭ pieršym tajmie i spakojna dahulvać matč. Treba staracca stać lepšymi i być bolš upeŭnienymi ŭ sabie», — skazaŭ Chackievič.
Adsutnaść forvardaŭ
«My b chacieli hulać u bolš atakujučy futboł. Ale tyja futbalisty, jakija ŭ nas jość, nie dazvalajuć hetaha rabić. U nas niama vykanaŭcaŭ dla takoj schiemy… Na siońniašni dzień my možam tolki varjiravać schiemy ŭ zaležnaści ad sapiernika, ad taho, jakich futbalistaŭ my majem», — skazaŭ Chackievič.
