U stałym uzroście ludzi sapraŭdy ličać, što čas idzie chutčej, čym u maładości, bo mozh pavolniej abjadnoŭvaje hukavuju i vizualnuju infarmacyju, što moža tłumačyć, čamu pažyłyja ludzi majuć kiepskuju reakcyju.
«Dla taho kab zrazumieć, što vakoł nas adbyvajecca, mozhu davodzicca chutka vyrašać, abjadnoŭvać ci nie abjadnoŭvać dadzienyja z roznych krynic infarmacyi. Mozh pažyłych ludziej drenna spraŭlajecca z hetaj zadačaj, što moža tłumačyć toje, čamu jany niaredka hublajuć nitku razmovy padčas dyjałohaŭ ź inšymi ludźmi, adčuvajuć składanaści pry kiravańni mašynaj abo prosta drenna padtrymlivajuć bałans cieła padčas chady», — zajaviŭ Majkł Barnet-Kovan z univiersiteta Vaterłoo (Kanada).
Majkł Barnet-Kovan i jaho kalehi pryjšli da takoj vysnovy, nazirajučy za reakcyjaj niekalkich dziasiatkaŭ maładych i pažyłych dobraachvotnikaŭ na dva typy razdražnialnikaŭ: biełyja kruhi na ekranie manitora i hukavyja sihnały. Jak praviła, jany vyvodzilisia parami — u niekatorych vypadkach udzielniki vopytaŭ bačyli abo dva kruhi, abo čuli huk i bačyli kruh, ci čuli dva roznyja huki.
Zadača dobraachvotnikaŭ składałasia ŭ tym, što jany pavinny byli vyznačyć, adbyvalisia abiedźvie hetyja padziei adnačasova ci nie, na što im davałasia ŭsiaho 3 siekundy, pa skančeńni jakich jany pavinny byli nacisnuć na adnu z dvuch knopak na śpiecyjalnym pulcie.
Jak pakazaŭ hety ekśpierymient, ludzi va ŭzroście 50-60 hadoŭ pačynajuć dosyć časta pamylacca i daŭžej dumać, čym maładyja ludzi, u tych vypadkach, kali im davodzicca ŭsprymać adnačasova i vizualnyja, i hukavyja sihnały. Asabliva heta vyjaŭlałasia ŭ tych vypadkach, kali navukoŭcy prasili ich uspomnić, jaki z razdražnialnikaŭ źjaŭlaŭsia na ekranie abo hučaŭ z kałonak pieršym, a jaki — druhim.
Miarkujučy pa zapavoleńni reakcyi pažyłych ludziej na źmiešanyja sihnały, ich mozh, vidać, horš spraŭlajecca sa «sklejvańniem» roznych typaŭ infarmacyi ŭ adzinuju karcinku. Heta, jak ličać Majkł Barnet-Kovan i jaho kalehi, tłumačyć toje, čamu pažyłyja ludzi ličać, što čas pačynaje iści chutčej dla ich — ich mozh prosta nie paśpiavaje intehravać raznastajnuju infarmacyju ŭ adziny «videašerah».
Pa słovach navukoŭcaŭ, z dadzienaj prablemaj, jakaja moža abumoŭlivać schilnaść pažyłych ludziej da avaryj pry kiravańni mašynami, možna zmahacca, vykarystoŭvajučy śpiecyjalnyja kampjutarnyja hulni i inšyja pryjomy, jakija trenirujuć reakcyju i ŭzmacniajuć abmien infarmacyjaj pamiž roznymi adździełami mozhu. Padobnyja miery, jak ličyć Majkł Barnet-Kovan, źjaŭlajucca vielmi važnymi dla zdaroŭja nasielnictva Ziamli, bo jano imkliva stareje.
