 |
Albom składajecca z 10 piesień, vytrymanych u stylistycy art‑brutał i treš‑šanson. U jakaści bonusa na sajcie taksama možna spampavać treš‑videa «Eŭravizija». «Ja sam nie viedaju, čaho ŭ hetym albomie bolš — čornaha humaru ci muzyki», — pryznajecca Lavon Volski.
Jak usio rabiłasia
Ideja albomu źjaviłasia ŭvosień 2006. «Ja niedzie pračytaŭ pra toje, jak niejki deputat prapanavaŭ sterylizavać bamžoŭ, ałkaholikaŭ i złosnych alimientščykaŭ, — raspaviadaje Lavon. — Adrazu naradziłasia pieśnia «Deputaty». Jana i dała ideju — zrabić hetki brutalny treš‑šanson‑prajekt».
Astatnija pieśni źjavilisia vielmi chutka. Užo ŭviesnu 2007 albom byŭ zapisany, a letam — źviedzieny. Apošniaj kropkaj u padrychtoŭcy staŭ klip «Eŭravizija», źniaty ŭ listapadzie 2007. Jon ža staŭ pieršym krokam u pramocyi dysku — premjera hetaha treš‑videa adbyłasia 1 krasavika. Za dva tydni jaho pahladzieła bolš za 5 tysiač internet‑karystalnikaŭ.
Muzyčny bok
«Kuplety i prypievy» — hipierminimalistyčny i hipierkanceptualny prajekt. Amal uvieś jon zrobleny Lavonam Volskim na kultavym starym sintezatary Kurzweil, za vyniatkam niekalkich partyj, vykananych na hitary Paŭłam Traciakom.
«Ja chacieŭ, kab aranžyroŭki maksimalna adpaviadali kancepcyi, — havoryć Volski. — Tamu što, na moj pohlad, hałoŭnaje ŭ hetych pieśniach nie muzyka, jakaja hraje davoli farmalnuju rolu, a mienavita tekst i sama aura. U peŭnym sensie heta navat nie «pieśni», a mienavita «kuplety i prypievy». Tamu tak i zaviecca albom».
Liryka
«Kuplety i prypievy» — heta satyryčnyja zamaloŭki na miažy rečaisnaści i brutalnaj fantazii. Ich «liryčnyja» hieroi ŭziatyja z realnaha žyćcia — ałkaholiki i opiernyja śpiavački, deputaty i palityčnyja kamientatary, estradnyja zorki i pamiežnyja kantrabandysty. Adziny mifičny hieroj hetaha dysku — žydamasony.
«Žydamasony, jak pryčyna ŭsich prablemaŭ u žyćci hramadstva, — heta badaj adzin z najbolš vialikich histaryčnych mifaŭ, jaki byŭ prydumany na pačatku 20‑ha stahodździa ŭ carskaj Rasii i z taho času šmat vykarystoŭvaŭsia navat u časy SSSR, — tłumačyć Lavon. — Nasamreč dobra viadoma, što habrejaŭ siarod masonaŭ było nie bolš za ruskich i pradstaŭnikoŭ inšych nacyj. Zaraz hetaha mifa ŭžo niama, ale tradycyi abvinavačvać u svaich prablemach usich, akramia siabie, na žal, zastalisia. Mienavita pra heta i pieśnia».
P. S.
Albom atrymaŭsia brutalny i žorstki z adnaho boku, teatralny i humarystyčny z druhoha. Šmat chto skaža, što jon absurdny, i Lavon Volski pieršy pahadzicca z hetym. «Tak, jon absurdny. Taki ž absurdny, jak naša žyćcio! Tolki na mastacki ład», — uśmichajecca śpiavak.
