Ivan (źleva) i Illa Šyły.
Braty Šyły — byłyja maładafrontaŭcy z Salihorska. Siońnia Ivan pracuje ŭ śfiery SMM, a Illa — veb-dyzajnier.
Ofis «Čystaha kita» mieścicca na Kastryčnickaj, vulicy, jakaja stała kulturnym centram stalicy.
Mieniedžar Pavieł Litvinienka źbiraje ŭ novym ofisie palicu.
«My zarehistravalisia miesiac tamu. Byli hrošy, i ich treba było niekudy ŭkłaści, — raspaviadaje Ivan. — Čamu klininh? Tamu što heta prosta. Heta nie takija vialikija inviestycyi, my tut ničoha novaha nie prydumvajem. Paru miesiacaŭ tamu ja pabačyŭ u internecie, što prybirańnie kvater kaštuje nie takija vialikija hrošy, rubloŭ 40, i ja mahu sabie heta dazvolić. Raniej mnie zdavałasia, što hetymi pasłuhami karystajucca dastatkova bahatyja ludzi».
Pačynać biźnies chłopcam nie strašna. Jany miarkujuć, što ideja pavinna zapracavać.
«Naša hramadstva, navat na prykładzie vulicy Kastryčnickaj, na jakoj my znachodzimsia, pieraŭtvarajecca ŭ postyndustryjalnaje. Ludzi pačynajuć bolš času addavać sabie. Jany kudyści chodziać, jeździać. Jany nie iduć pieššu, a siadajuć na Ubier. Nie hatujuć ježu, a zamaŭlajuć. Ludzi i nadalej buduć bolš ekanomić čas, spraščać byt. I lahčej rasstavacca z hrašyma».
Jak miarkujuć braty Šyły, prybirańnie dvuchpakajoŭki budzie zajmać kala troch-čatyroch hadzin. Ale testavyja pryborki tolki pačynajucca.
Ale nie ŭsio tak soniečna, papiarovaja vałakita vymahaje šmat sił i času.
«Stolki papiery ja trymaŭ chiba na pieršym kursie ŭniviersiteta, kali byli stosy kanśpiektaŭ, — pryznajecca Ivan. — Kažuć, što ŭ Biełarusi možna pačać biznes za adzin dzień. Ale heta niapraŭda, na praktycy ŭsio zajmaje našmat bolš času».
Składana pačynać nie tolki tamu, što šmat farmalnaściaŭ, ale i tamu, što časam zdarajucca pamyłki.
«My pačali pracavać z bankam, — havoryć Ivan. — Dla supracy nam patrebna było ŭstalavać admysłovuju prahramu na noŭtbuk. Na MacBook takoj prahramy niama, sama jana vyhladaje jak u 2003 hodzie, ź joj vielmi niazručna pracavać. I ŭ dadatak da taho, što jana kiepska pracuje, ludzi, jakija jaje absłuhoŭvajuć, zabyvajuć pastavić ptušačku, praź jakuju ničoha nie pracuje».
Ivan, Pavieł i Illa.
Na abviestku ab pryjomie na pracu ŭ «Čysty kit» adhuknulisia kala 80 čałaviek. Z dvanaccaćciu ŭžo praviali razmovy. Pracu šukajuć i maładyja, i «maładyja piensijanierki», jak pradstaviłasia adna z achvotnych uładkavacca na pracu. Prychodzili i dvoje chłopcaŭ.
«Raniej ja čuŭ hetyja idei, što treba ŭvieści maratoryj na pravierku na adzin hod albo vyzvalić mały biźnies na hod ad padatkaŭ, — kaža Ivan. — Ciapier dumaju, heta afihiennaja prapanova! Realna toje, što treba. Vielmi škada, što dziaržava suprać, bo heta vielmi spraščała b biźnies».
