Namieśnik staršyni Libieralna-demakratyčnaj partyi Aleh Hajdukievič pryniaŭ udzieł u pieradačy rasijskaha telekanała TVC «Prava hołasu». Jon byŭ adzinym udzielnikam ź Biełarusi. «NN» pacikaviłasia ŭražańniami spadara Hajdukieviča ad efiru.
«Ja pierakanany, što niezaležna ad našych pierakanańniaŭ unutry krainy — u mianie adny, u vas inšyja, — vyjazdžajučy za miežy krainy, my ŭsie ŭ pieršuju čarhu pavinny adstojvać svaju krainu. Nie ŭdavacca ŭ hetyja palityčnyja roznahałośsi. Rasijskamu hledaču abyjakavyja našy palityčnyja pohlady. A ja staraŭsia vystupać mienavita dla rasijskaha hledača, kab jon zrazumieŭ, što Biełaruś — heta suvierennaja, niezaležnaja dziaržava, a taksama nadziejny sajuźnik.
Što tyčycca ekśpiertaŭ, to čym vyšej idzieš pa palitykach, tym bolej razumieńnia Biełarusi. U mianie byli sustrečy ŭ Dziaržaŭnaj Dumie, u ich niama takoha staŭleńnia, jak u ekśpiertaŭ. A bolš za ŭsio ździŭlaje, što samaja antybiełaruskaja pazicyja ŭ tych, chto vychadziec ź Biełarusi. Heta mianie bolš za ŭsio aburaje. Mnohija kamientary ekśpiertaŭ pakazvajuć, što jany Biełaruś nie viedajuć uvohule, jany tut nie byli nikoli.
Nie ŭsio ž pakazali ŭ pieradačy, choć asnoŭnyja momanty byli. Havaryć mnie zaminali, ja byŭ adzin. Na kryk pierachodziŭ tolki tamu, što pa-inšamu pazicyju nie danieści. Albo maŭčać, albo žorstka adstojvać našu krainu. Ja ich usich zaprasiŭ u Biełaruś: pryjazdžajcie, pahladzicie našu krainu, my ŭ škołu vas zaviadziem, u instytut.
Nakont biełaruskaj movy, to ja ŭvohule nie razumieju hetaha tryźnieńnia. Jak možna krytykavać nas, što my nie zabyvajem svaju movu? Dy pry SSSR kolki rabili dla raźvićcia movy. My što, pavinny plavać na svaju movu? Tryźnieńnie.
U takich pieradačach udzielničać treba, ja budu pryjazdžać i, kali treba, jašče bolš žorstka adstojvać našu krainu. Kali my nie budziem tudy jeździć, to jany nie buduć čuć alternatyŭnuju pazicyju. Ja mahu adzin suprać dziesiaci vystupać. Mianie ŭ druhoj častcy prahramy viadučy prasiŭ dać vykazacca inšym. A nastupny raz nie dam kiepskaje kazać pra našu krainu.
Z boku biełarusaŭ mahło padacca, čamu Hajdukievič bolš padrabiazna nie tłumačyŭ tuju ci inšuju prablemu. Tłumaču: dla rasiejcaŭ treba havaryć praściej, maksimalna dastupna.
Jany ž navat nie ŭ kursie, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, sucelnaje nievuctva. Naprykład, centr mihracyi, jakaja tut prablema? Admianili vizy zamiežnikam na piać dzion — i što tut kiepskaha? Usio treba tłumačyć.
Havaryŭ adzin łysieńki [Juryj Barančyk — «NN»], što my nie pavinny šanavać Radziviłaŭ. Heta samaja adyjoznaja pazicyja, jakaja škodzić biełaruska-rasijskim adnosinam bolej, čym chto jašče. Ja jašče skazaŭ jamu, što jak budziecie takoje kazać, to ŭ vas chutka sajuźnikaŭ nie budzie zusim.
Radziviłaŭ my pavinny nie pamiatać? Heta naša historyja, jak ja mahu na jaje plunuć i zabycca. A adnosiny va ŭsich mohuć być roznyja. Niechta lubić Kalinoŭskaha, niechta — nie. Heta narmalna, ale heta naša historyja. Pavažać pavinny? Pavinny. U ludziej roznaje staŭleńnie da vajny 1812. Nu i što?
Ja prychilnik nie abvastrać adnosiny, pierakanany, što adnosiny pamiž našymi krainami buduć narmalnymi. I ŭ nas u krainie, i ŭ ich škodziać radykały. Dzieści ŭ Rasii źjaviłasia hrupa radykałaŭ, ich niašmat, ale jany aktyvizavalisia. Adpaviedna jany ŭzdymajuć takija temy, jakija narmalnyja palityki nie ŭzdymajuć. U toj ža Dumie nichto takoha nie havoryć».
