U kułuarach čarhovaha pasiedžańnia Pałaty pradstaŭnikoŭ deputatka Iryna Darafiejeva prakamientavała «Našaj Nivie» 17-je miesca hurta «Navi» na Jeŭrabačańni.
«My, biełarusy, možam śmieła hanarycca hetym vystupam, — skazała jana. — Taki ŭžo padychod u niekatorych — u finał prajšli, dyk ščaślivyja, a jak tam štości niezadałasia, pačynajecca: štości było nie tak. I davaj šukać, što mienavita. Ale ja tak nie dumaju. Kaniečnie, my zasłuhoŭvali bolš vysokaha miesca, ale skažam ščyra — dobra i toje, što my prajšli ŭ finał».
Iryna Darafiejeva. Fota Jeŭraradyjo
Uražańni ž ad vystupu dueta Arcioma i Ksiušy ŭ Darafiejevaj zastalisia samyja ciopłyja.
«Ja sama vykanaŭca, słuchaju šmat čužoj muzyki, tamu razumieju — vielmi prosta kapijavać kahości. Ale tut nie toje — u «Navi» svajo, niezvyčajnaje hučańnie, jakoje ničyj styl nie pierajmaje. Pieśnia hodnaja, samabytnaja. Chaciełasia b i adznačyć, što sioleta pieršy raz, kali na etapie respublikanskaha adboru nie ŭźnikła nijakich kanfuzaŭ — nichto nie asprečvaŭ vyniki. Harmonija ŭ rašeńni žury i hledačoŭ. Tak, my bolš słuchajem rasijskuju muzyku, mahčyma, tamu časam hučać niejkija abvinavačvańni, što biełaruskaja pop-estrada biare ŭzor z rasijskaj. Ale ja dumaju, što nam nie treba nikomu dahadžać, treba rabić toje, što ličym svaim, nacyjanalnym, samabytnym. I ŭ dadzienym kantekście hurt «Navi» vyhladaŭ hodna i pakazaŭ tvar krainy. Mnie chočacca, kab zaŭsiody prysutničała štości nacyjanalnaje. Kab heta nie było šabłonna, kab my nie vyhladali padobnymi da kahości. Kab my byli padobnyja da siabie — voś što treba nieści», — paraiła deputatka.
