Chvalu abureńnia ŭ internecie ŭźniała publikacyja vydańnia «Habrejski śviet», u jakoj śćviardžajecca, što biełaruskija padatkovyja orhany źbirajuć z «tysiač achviaraŭ Chałakosta» hrošy za dapamohu pa linii «Chesedaŭ». Ci praŭda heta?
Spačatku patłumačym situacyju. Habrei Amieryki, jakija jašče pamiatajuć ciažkaje žyćcio va Uschodniaj Jeŭropie, pieravodziać hrošy ŭ Biełaruś i takim čynam padtrymlivajuć svaich surodzičaŭ, jakija dažyvajuć tut svoj viek.
Hetyja srodki ŭ Biełarusi raźmiarkoŭvaje «Chesed» — habrejskaja dabračynnaja arhanizacyja. Dapamoha moža być u roznaj formie, pieravažna heta dahlad starych: naprykład, supracoŭnica «Cheseda» prychodzić da stałaha čałavieka i dapamahaje jamu pa haspadarcy.
Taksama mahčymyja hrašovyja pieraličeńni, ale tut usio stroha. Ich možna atrymać, tolki kali piensija staroha habreja nižejšaja za vyznačanuju ŭ arhanizacyi normu. Tady «Chesed» zavodzić dla jaho asobnuju kartu, ź jakoj jon moža kuplać sabie tolki dazvolenyja rečy — pa zaviadzioncy, heta pradukty, ale nie ŭsie. Navat miasa nielha — bo jano moža być nie kašernym. Z usimi čekami piensijaniery chodziać spravazdačycca ŭ «Chesed».
Jak «Našaj Nivie» patłumačyŭ čałaviek, jaki atrymlivaje dapamohu ad «Cheseda» i maje tam znajomych, padtrymka datyčyć nie tolki achviaraŭ Chałakostu.
«Heta ŭ pieršuju čarhu — achviary, ale kolki ich zastałosia? Inšyja sprava, što ŭskosna možna ličycca achviaraj Chałakostu, kali tvaje baćki paciarpieli, a ty ŭ hety čas naradziŭsia. Ale «Chesed» absłuhoŭvaje nie tolki habrejaŭ, ale i svajakoŭ — žonak, mužoŭ užo pamierłych habrejaŭ. Heta robicca nie abaviazkova ad vialikaj lubovi ci altruizmu, prosta im treba mieć peŭnuju kolkaść siabroŭ, kab zachoŭvać kvotu dla spravazdačy pierad donarami. Starych, źniamohłych, jakija nie majuć svajakoŭ, a tamu patrabujuć dapamohi, vidać, nie vielmi šmat», — skazała nam krynica.
Dyk a što ž z toj historyjaj, pavodle jakoj dziaržava patrabuje hrošy ad starych?
Cikava, što listy z prośbaj zapłacić padatak prychodziać nie ad padatkovaj, a ad samoha «Cheseda».
I prychodziać, treba skazać, nie ŭsim — ludziam, ź jakimi my havaryli, i jakija atrymlivajuć dapamohu ŭ vyhladzie prychodaŭ sacyjalnych rabotnikaŭ, nijakich listoŭ nie prychodziła.
U Ministerstvie pa padatkach i zborach «Našaj Nivie» situacyju prakamientavali tak:
«Pahladzicie na list, — skazaŭ pres-sakratar Siarhiej Škut. — Heta nie naš list, heta ad samoha ž abjadnańnia habrejaŭ. Nichto ŭ krainie nie moža źbirać padatki, aproč nas. Tamu skažu tak: usia apisanaja situacyja tolki pra ŭzajemaadnosiny hramadskaha abjadnańnia [Cheseda] sa svaimi klijentami. A schiema padatkaabkładańnia dabračynnych abjadnańniaŭ u nas na sajcie paznačana, bolš dadać niama čaho».
Na žal, atrymać kamientaryj u «Chesedzie» my nie zmahli — načalstva abiacała «pierazvanić», ale paśla pierastała adkazvać na zvanki.
Adznačym, što ŭ svaim fejsbuku ŭładalnik partała Tut.by Juryj Zisier napisaŭ, što «za hetuju historyju Chesed musić publična vybačycca pierad usim śvietam (najpierš pierad svaimi padapiečnymi) i pasypać hałavu popiełam».
