Dzianis (imia źmieniena) u noč na 11 lipienia pasvaryŭsia z žonkaj i zabraŭ z domu siamiejnyja źbieražeńni - 15 800 dalaraŭ i 1000 jeŭra. Praz abmieńnik na vakzale adpraviŭsia ŭ haścinicu «Spadarožnik», a ranicaj skrutka z hrašyma ŭžo nie znajšoŭ. «Zastajecca vieryć u čałaviečnaść i spahadlivaść ludziej», — kaža Dzianis i abiacaje ŭznaharodu tamu, chto viernie prapažu.
— Pasvarylisia z žonkaj, ja psichanuŭ, zabraŭ hrošy i źjechaŭ, — pryznajecca Dzianis.
Amal 17 000 dalaraŭ — heta suma, jakija siamja źbirała na praciahu šaści hadoŭ: u tym liku padoranaje na viasielle i da naradžeńnia dziciaci. Kupiury byli zahornutyja ŭ biełuju papieru.
— Vyjšaŭ z doma z torbaj, a na hanku palić susied: «Praviadu ciabie». Tak jak u mianie nie było biełaruskich hrošaj, kab zapłacić za haścinicu, pajechali ŭ abmieńnik na vakzale. Na druhim paviersie pamianiali 200-300 dalaraŭ, vypili harełki. Było kala hadziny nočy, tralejbusy ŭžo nie chadzili. Tamu ja ŭziaŭ taksi «ad borta»: śvietły Logan. U haścinicy susied zapisaŭ mianie na svoj pašpart, bo ja dakumientaŭ nie ŭziaŭ. Susied pajšoŭ dadomu, ja padniaŭsia ŭ numar. Litaralna praź piać chvilin loh spać. Kali pračnuŭsia, hrošaj užo nie było. Vyklikali milicyju i napisali zajavu.
U toj ža dzień Dzianis viarnuŭsia dadomu, da žonki. Ab tym, što zdaryłasia, joj užo raspaviała milicyja.
— Žonka padała na razvod.
Ad milicyi pakul niama nijakaj infarmacyi, a nadzieja rastaje z kožnym dniom. Zastajecca vieryć u čałaviečnaść i spahadlivaść ludziej, — padsumoŭvaje Dzianis.
