Dniami piśmieńnik, žurnalist, hałoŭny redaktar «Babrujskaha kurjera» Anatol Sanacienka vydaŭ knihu iraničnaj prozy — postmaderniscki raman «Nievierahodnyja pryhody Vacłava Pryncypa, abo Babrujsk i jaho žyvioły». Pa žanravym vyznačeńni aŭtara, heta raman-transformier-trevieł-komiks.
U knizie abyhryvajecca viadomaja na prastory postsavieckich krain subkultura, jakaja abrała svajoj «stalicaj» Babrujsk. Hetaksama ŭ joj stvarajecca «mif pra Babrujsk» jak pra Šambału ŭsioj Biełarusi (i nie tolki Biełarusi).
Adna z hałoŭnych «linij» ramana — 25-hadovaja historyja niezaležnych biełaruskich ŚMI, dadzienaja na miažy non-fikšn i fikšn.
Hieroj knihi — žurnalist, kiraŭnik niezaležnaj haziety «Pieradapošnija naviny». Jon uvieś čas akazvajecca ŭ dramatyčnych, paciešnych, a čaściakom — kamičnych situacyjach, jakija jamu litaściva prapanuje sučasnaja biełaruskaja rečaisnaść.
Asobnyja častki knihi (u jakaści fieljetonaŭ) u rozny čas publikavalisia ŭ błohach piśmieńnika — na sajcie Biełaruskaj asacyjacyi žurnalistaŭ, u internet-haziecie «Babrujski kurjer», na sajcie «Miedyjakrytyka».
U sensavym padtekście ramana, a taksama ŭ samim fakcie vydańnia hetaj knihi — ideja viečnaha viartańnia. Taksama ŭ hetym tvory možna pabačyć iraničnaje mihacieńnie mifa ab Adysieju, — jak u dačynieńni da hałoŭnaha hieroja knihi Vacłava Pryncypa, tak i samoha aŭtara, jaki na praciahu 20 hadoŭ «viartajecca» da svaich čytačoŭ.
