Premii Hiedrojca ŭžo vosiem hadoŭ. Za hety čas jana stała najbolš prestyžnaj litaraturnaj uznaharodaj našaj krainy. I sprava nie tolki ŭ dobraj pracy žury, aśviatleńni ŭ ŚMI, ale i ŭ značnaj hrašovaj padtrymcy. Spačatku premija spansiravałasia tolki z polskaha boku, ale z časam da jaje dałučylisia i biełaruskija kampanii i biznesmieny.
Tamu jakraz vakoł Hiedrojca ŭźnikaje stolki dyskusij, niejkich intryh, časam skandałaŭ. Zdajecca, sioleta ŭpieršyniu dva značnyja piśmieńniki — Andruś Horvat i Alhierd Bacharevič — admovilisia ad udziełu ŭ premii. Jasnaja sprava, što bieź ich Hiedrojc źbiadnieŭ, ale nie adnymi imi žyvie litaratura. Naprykład, jašče adzin zvyšpapularny aŭtar Viktar Marcinovič navat nie prajšoŭ u karotki śpis. Zanadta papsovy, ci što?
Alhierda Bachareviča, jak rekardsmiena, zhadvaŭ u svajoj pramovie viadučy, paet Andrej Chadanovič. Sprava ŭ tym, što Bacharevič až piać razoŭ byŭ u trojcy łaŭreataŭ, ale ni razu tak i nie atrymaŭ hałoŭny pryz. I takoje byvaje. Zatoje na šviedskaj vyśpie Hotłand (pucioŭku tudy atrymlivajuć za druhoje miesca) Bacharevič staŭ amal svaim.
Nu i jašče adna intryha, jakuju abmiarkoŭvali pierad premijaj — hałoŭny pryz jašče nivodnaha razu nie atrymlivała žančyna. Na hety raz u vynikovuju «šaściorku» trapili dźvie žančyny — Alena Brava i Julija Šarova. Siarod inšych pretendentaŭ — Michał Andrasiuk ź Biełastoččyny, Siarhiej Kalenda, Illa Sin i Siarhiej Šupa.
Pačałosia cyrymonija z chviliny maŭčańnia ŭ pamiać Piatra Vasiučenki. Spadar Piatro byŭ siabram žury Hiedrojca, ale pajšoŭ z žyćcia 25 žniŭnia.
«Tvaja «Poŭnia» ŭzyšła nad Biełaruśsiu soniečna-dušeŭna», — skazaŭ pra knihu Michała Andrasiuka namieśnik staršyni Sajuza piśmieńnikaŭ Aleś Paškievič. Andrasiuk da jaho honaru pryjechaŭ ź Biełastoka ŭ Minska, a to časam byvaje, što naminanty, žyvučy ŭ stalicy, nie prychodziać na cyrymoniju. Na hety raz nie pryjšli ŭ Pałac mastactvaŭ Julija Šarova i nie pryjechaŭ z Prahi supracoŭnik Radyjo «Svaboda» Siarhiej Šupa.
Treciaje miesca abviaščaŭ, darečy, kiraŭnik minskaha ofisa Radyjo «Svaboda» Valancin Ždanko. Łaŭreat atrymaje prava zapisać svaju aŭdyjaknihu. «Za hłybiniu mastackaj dyjahnostyki», — tak abviaścili knihu Aleny Brava «Sadomskaja jabłynia».
Alena Brava.
«Heta honar dla mianie. Dziakuj usim, dziakuj šanoŭnamu žury», — koratka adkazała Brava.
Łaŭreatu druhoj premii znoŭ davali tvorčuju pajezdku na šviedskuju vyspu Hotłand, jakaja mahčymaja dziakujučy supracoŭnictvu Sajuza piśmieńnikaŭ sa skandynaŭskimi kalehami. «Budzie inšy naminant, inšy łaŭreat», — pažartavaŭ kiraŭnik piśmieńnickaha Sajuza Barys Piatrovič.
«Za mifapaetyčnuju tradycyju», — druhoje miesca zdabyŭ Michał Andrasiuk. «Polšča — heta adzinaja kraina ŭ śviecie, aproč samoj Biełarusi, dzie možna havaryć pra biełaruskuju litaraturu. Tam vychodzić sotnia knih, pakaleńni piśmieńnikaŭ», — skazaŭ Andrasiuk, jaho vielmi ciopła pryniali.
Michał Andrasiuk.
Taksama sioleta ŭpieršyniu byŭ śpiecpryz ad nobieleŭskaj łaŭreatki Śviatłany Aleksijevič, sama jana nie pryjšła na ŭručeńnie, jaje hołasam była staršyńka PEN-Centra Taćciana Niadbaj. Ajfon ad Aleksijevič atrymaŭ Siarhiej Kalenda za knihu «Časam panki pamirajuć».
Siarhiej Kalenda.
Pad kaniec Andrej Chadanovič nazvaŭ ličbu, kolki ž atrymaje pieramožca — heta 14 tysiač rubloŭ. Pa staroj tradycyi pieramožcu nazyvaje letašni łaŭreat — na hety raz im byŭ Uładzimir Arłoŭ.
Mabyć, niečakana dla mnohich pieršaje miesca zdabyŭ Illa Sin za raman «Libida». «Ja nie maju da hetaha nijakaha dačynieńnia», — nibyta vinavata adkazaŭ Illa.
Illa Sin.
***
Illa Sin naradziŭsia ŭ 1978 hodzie ŭ Minsk. Sapraŭdnaje proźvišča Śviryn. Udzielnik ruchu «Bum-bam-lit». Aŭtar knih «Illa Sin pamior», «0», «Sapsavanyja lalki».
