81-hadovaja žančyna, vieteran pracy, vyjšła na płošču, kab skazać słovy padtrymki Cichanoŭskamu. BT adpomściła joj tym, što pakazała «katedž», u jakim žančyna žyvie.
81-hadovaja piensijanierka z Hrodna, dacent, vieteran pracy Halina Filipaŭna Andrejčyk prasłaviłasia na ŭsiu krainu dvojčy. Pieršy raz, kali 29 maja ŭ Horadni dała kranalnaje intervju Siarhieju Cichanoŭskamu.
Błohier abniaŭ babulu, a taja nazvała jaho ŭ adkaz «synkom». Taksama žančyna vykazałasia pra situacyju ŭ Biełarusi.
«Dziakuj, što vyjšli na vulicu. Nie bojciesia. Nie bojciesia. Kali ja pamru, ja ŭsio ž budu viedać, što zrabiła hłytok svabody. Dziakuj tabie, dzietańka, dziakuj tabie, synočak», — kaža padčas strymu sivaja žančyna.
Druhi raz słava znajšła žančynu ŭ viečarovym efiry BT 4 červienia, kali pakazali dom, dzie jana žyvie — zdymali z drona! — i ahučyli na ŭsiu krainu śpis jaje majomaści: kvatera ŭ centry Hrodna, «katedž» — jak jany vyrazilisia, «dźvie niedabudavanyja fazendy», mikraaŭtobus-«trochhodka» minimum za 25 tysiač dalaraŭ.
Jaje dziaciej nazvali aficyjna biespracoŭnymi.
Na Halinu Filipaŭnu źviarnuŭ uvahu i asabista kiraŭnik krainy. Jon 4 červienia skazaŭ pra 80-hadovuju žančynu ŭ Horadni, jakaja «kryčała, harłała» i jakaja žyvie ŭ «pałacy».
«Čaho tabie nie chapaje?» — zadaŭ jon rytaryčnaje pytańnie na adras haradzienki.
«Pieramožam ci nie?»
Halina Filipaŭna sustrakaje žurnalistaŭ sa ślaźmi na vačach.
«A mianie što, ciapier aryštujuć?» — zadaje jana pieršaje pytańnie.
«Ja i tak na snatvornych splu. Skažycie, što budzie? Pieramožam ci nie?» — pieražyvaje žančyna.
Halina Filipaŭna nie chavaje svaju ŭłasnaść. I nie razumieje, čamu jana musić za heta apraŭdvacca.
Jana raskazała, što sapraŭdy ŭ jaje jość dom, jaki jana pabudavała ŭ 1990-ch hadach. Dom budavali 38 hadoŭ, svaimi rukami. Hrašyma siamji dapamahali svajaki z Aŭstralii. Dziadźka Ŭładzimier i ciotka Alina emihravali tudy paśla apošniaj vajny.
Dom, dzie žyvie Halina Filipaŭna ź siamjoj.
Žančyna tłumačyć, što staž u jaje — 52 hady, jana vykładała ekanamičnuju teoryju ŭ haradzienskich univiersitetach. Za hety čas aščadžała hrošy, adkłała sabie «na pachavańnie» 5 tysiač dalaraŭ, kab rodnyja mahli ź joj narmalna raźvitacca. Muž Valancin Michajłavič Karaŭka paśla Leninhradskaha politechničnaha instytuta pracavaŭ viadučym śpiecyjalistam pa budaŭnictvie, pajšoŭ z žyćcia 4 hady tamu.
U Haliny Filipaŭny dvoje synoŭ. Starejšy pracuje ŭ sfery turyzmu ŭ Sankt-Pieciarburhu, małodšy — prahramistam u rasiejskaj firmie ŭ aŭtamabilnaj sfery, raniej byŭ pradprymalnikam, ustaloŭvaŭ sihnalizacyju.
Ciapier jon razam z maci, dapamahaje joj, pracuje na harodzie, raźvioŭ rybu ŭ sažałcy.
«Dyk što, my nie mahli pabudavać?» — ździŭlajecca piensijanerka.
«Čamu ž jany siudy nie zajšli? Čaho jany pabajalisia?»
Haspadynia aburajecca, što jejnuju pryvatnuju terytoryju pakazali z drona biez dazvołu.
«Ci ž heta možna rabić, skažycie? Čym čałaviek bahaciejšy, tym i kraina budzie bahaciejšaja. A što ž kałhaśnikaŭ zahnali, razahnali, a tam biadujuć ludzi», — tłumačyć surazmoŭca.
Dom žančyny pakazali z drona ŭ viečarovym vypusku navinaŭ BT
Jana nie razumieje, čamu zdymačnaja hrupa telekanała BT nie zajšła da jaje ŭ hości, nie zapytałasia, adkul jany majuć dachod.
«Čamu ž jany siudy nie zajšli? Čaho jany pabajalisia? Ja b patłumačyła, adkul krynica i chto dapamoh», — emacyjna kaža žančyna.
Zakid Łukašenki, što «žančyna kryčała, harłała», Halina Filipaŭna asprečvaje. Kaža, što ŭ jaje prosta mocny hołas i vyraznaja dykcyja, jana šmat hadoŭ pracavała lektaram.
Haradzienka krytykuje i rytoryku kiraŭnika krainy.
«Hety čałaviek kaža roznuju łuchtu: «moj narodziec», karovy abasranyja», «hałavu adkruču členam uradu». Jak takoje možna słuchać?.. Što heta za razmova? Ni kultury, ničoha. Jak tak možna prezydentu razmaŭlać i vieści takija pramovy?» — pytajecca Halina Filipaŭna.
Syn Haliny Filipaŭny Dźmitry pakazvaje svaje «fazendy»
Druhi dvuchpaviarchovy dom, abšyty sajdynham, staić na ŭčastku pobač. Jaho, napeŭna, budujuć dla nastupnaha pakaleńnia siamji.
Dźmitry kaža, što damy budavali svaimi rukami za zaroblenyja hrošy
Druhaja «fazenda» siamji Andrejčyk
«Niechta na adpačynki jeździŭ, a my dom budavali, 38 hadoŭ, svaimi rukami. Davajcie raźmiaščacca, tut u nas «pałacy», — ź ironijaj kaža syn Dźmitry i pakazvaje dom biez adździełki.
Ciapier budoŭla zamarožanaja. Druhaja niedabudavanaja fazenda — heta fundamient niepadalok.
Pobač akuratny aharod.
Dźmitry nie škaduje, što maci vykazałasia na płoščy.
Hetaja «babula», na dumku syna, akazałasia macniejšaj za niekatorych «mužykoŭ».
«81 hod, invalid II hrupy, tak napužała, što navat da prezidenta na stoł lehli dakumenty… Navošta fabrykavać u srodkach masavaj infarmacyi svaje zdahadki, nie pravieryŭšy, jak nasamreč žyvuć ludzi, i z hetym biezhrašoŭjem iduć da svajoj mety, kab žyć u «krainie dla žyćcia»», — ździŭlajecca Dźmitry.
Halina Filipaŭna i Dźmitryj nie viedajuć, jakoha kroku z boku ŭłady čakać nastupnym.
«Jak paśla hetaha možna nie bajacca za los?.. Što ja ciapier budu, maŭčać? Pa adnym nas usich załamajuć i nafabrykujuć spraŭ. Treba rabić rozhałas. Treba niejak abaraniacca… Maŭčać — jašče horš budzie, pa adnym zadušać», — aburajecca Dźmitryj.
