Były maładafrontaviec Źmicier Chviedaruk byŭ zatrymany ŭ dzień vybaraŭ na ŭčastku — sfatahrafavaŭ dzirku va ŭrnie dla hałasavańnia.
«Pačynajučy ź viečara 9-ha žniŭnia praz vokny kamiery «42» raznosilisia samyja žudasnyja kryki bolu, kryku, adčaju, źbićcia, dubinak, udaraŭ, hvałtu… Samyja miarzotnyja hałasy siłavikoŭ. Ludziej mučyli nie na płoščy dzieści… A ŭ turmie… Biezdapamožnych… Z samaj ranicy da samaj načy i tak non-stop. Čas ad času ja hladzieŭ u nievialikaje vakienca z malitvaj i nadziejaj, što nie ŭbaču zaraz maich rodnych i blizkich… Vas raźjušvali kali-niebudź susiedzi, jakija hučna i pozna słuchajuć muzyku i kryčać? Pamiatajecie svoj stan?
Pamnožcie heta na miljon! Asabliva z-za taho, što vy trymajeciesia za kraty i razumiejecie poŭnuju biezdapamožnaść dy nie možacie zastupicca za tych, kaho katujuć, źbivajuć da paŭśmierci, zmušajuć kryčać «lublu amap», dušać, bjuć hałavoj ab bietonnyja ścieny… I heta nie žudasny film pra 30-yja ŭ SSSR, heta nie film pra dyktaturu Sałazara, heta Miensku 2020…
Karaciej z načy 12-ha ja prosta ad žudasnaha stresa pačaŭ u śnie zaskokvać na vokny i kryčać, kryčać. kryčać: «urody, što vy robicie». I heta ja, jaki faktyčna fizyčna nie paciarpieŭ.
Dahetul, navat paśla vyzvaleńnia mnie prychodzicca prajaŭlać akt hramadzianskaj mužnaści (ja zaraz nie žartuju), kab pajści ŭ kramu, vyjści ŭ horad, dy adkazać na telefonny zvanok (telefon mnie tak i nie viarnuli).U hałavie pastajanna, asabliva ŭviečary, uspłyvajuć karcinki i huki Akreścina… Ja nie mahu narmalna spać, zasiarodžvać uvahu i časam staŭ zabyvacca, pra što raspaviadaju.
Da 2020 mianie šmat razoŭ niezakonna zatrymlivali, aryštoŭvali i navat adnojčy źbili amapaŭcy da biesprytomnaści i nanieśli ČMT. Ale takich žudasaŭ ja nie byŭ hatovy ŭbačyć i pieranieści…»
