Kraina vałodaje ŭłasnym prahramnym zabieśpiačeńniem pa kiravańni vajennymi sistemami, što abaraniaje techniku ad kibieruździejańnia. Unutry krainy vybudavanaja nadziejnaja sistema hramadskaj biaśpieki. I reformy orhanaŭ sistemy nacyjanalnaj biaśpieki Biełarusi nie patrebnyja, skazaŭ jon.
«My budziem i nadalej umacoŭvać naš siłavy błok suraźmierna novym vyklikam i pahrozam», — zapeŭniŭ Łukašenka.
Pry hetym jon dadaŭ, što respublika nie moža sabie dazvolić nastolki maštabnych inviestycyj u VPK, u abaronu, jak niekatoryja inšyja jeŭrapiejskija krainy. «My nie možam układać takija hrošy. I nie budziem. Tamu što my nie źbirajemsia ni na kaho napadać. Tamu što ŭzbrajeńnie dla napadu, dla napadu značna daražejšaje, čym dla abarony», — adznačyŭ Łukašenka.
Jon upeŭnieny, što Biełaruś navat mienšymi resursami, ale z ulikam vopytu, a taksama dapamohi susiedniaj Rasii, zmoža siabie abaranić. «Stracić Biełaruś dla Rasii śmiarotna niebiaśpiečna», — skazaŭ Łukašenka.
