Minski haradski sud 5 sakavika vynies prysud pa kryminalnaj spravie suprać 45-hadovaha biznesmiena Alaksandra Trockaha, piša «Viasna».
Pavodle abvinavačvańnia, jon pravioz 12 žniŭnia na kapocie svajoj mašyny supracoŭnika DAI Uładzimira Jurava, u vyniku čaho toj atrymaŭ cialesnyja paškodžańni, jakija nie paciahnuli za saboj karotkačasovaha rasstrojstva zdaroŭja.
Heta było kvalifikavana jak zamach na zabojstva supracoŭnika milicyi.
Pa słovach Trockaha, jaho mašynu biespryčynna spynili ludzi ŭ ciomnym i bałakłavach, a kali toj, bajučysia za svajo žyćcio, admoviŭsia vyjści z mašyny, supracoŭnik DAI «dastaŭ bajavuju zbroju i nakiravaŭ u jaho bok, pryceliŭsia prosta ŭ hałavu», paśla hetaha jon źjechaŭ ź miesca.
Čytajcie taksama: «Supracoŭnik DAI dastaŭ bajavuju zbroju i nakiravaŭ u moj bok». Za zamach na zabojstva supracoŭnika sudziać minčuka
Sudździa Siarhiej Chrypač pryznaŭ Alaksandra vinavatym, vyrašyŭ, što ŭ Trockaha sapraŭdy byŭ namier zabić supracoŭnika DAI i pakaraŭ jaho 10 hadami pazbaŭleńnia voli va ŭmovach uzmocnienaha režymu. Prakuror Anton Ciumiencaŭ prasiŭ pakarać Trockaha 11 hadami kałonii.
Heta rekordny termin źniavoleńnia dla zatrymanaha padčas pratestaŭ. Taksama sud abaviazaŭ Trockaha vypłacić paciarpiełamu supracoŭniku DAI 10 tysiač rubloŭ kampiensacyi maralnaj i materyjalnaj škody.
Alaksandr Trocki na abviaščeńni prysudu. Fota: spring96.org
45-hadovy biznesmien Alaksandr Trocki ŭ apošnim słovie skazaŭ, što nikoli ŭjavić nie moh, što moža apynucca ŭ takoj situacyi:
«Zaŭsiody pa žyćci ja išoŭ napierad i damahaŭsia pośpiechu vyklučna dziakujučy ŭłasnaj pracy. Pastajanna zajmaŭsia svaim prafiesijnym raźvićciom i staraŭsia być dobrym prykładam svaim dzieciam. Karystajučysia vypadkam, chaču paprasić prabačeńnia ŭ majoj siamji, žonki, dziaciej, usich rodnych i blizkich mnie ludziej. Ja viedaju, što apynuŭšysia ŭ hetaj situacyi, ja vas mocna zasmuciŭ i pakinuŭ u hetaj ciažkoj situacyi. Ščyra, ad usioj dušy prašu mianie prabačyć.
Ja zaŭsiody ličyŭ, što kali ty sumlenna i ad dušy robiš svaju spravu i imkniešsia prynosić karyść, to heta i jość toj minimum, za jaki nikoli nie budzie soramna.
Kali ja jechaŭ dadomu 12 žniŭnia pa svaim rodnym horadzie, u samym jaho centry… i patrapiŭšy ŭ hetuju sumnuju situacyju, ja prosta akazaŭsia nie hatovy. Ja ŭ pryncypie nie moh ujavić sabie, što takoje mahčyma i moža być. I kali ciabie spyniajuć ludzi sa zbrojaj i nakiroŭvajuć jaje ŭ moj bok — ja spałochaŭsia i źjechaŭ».
