U niekatorych padraździaleńniach ukrainskaj armii dachodziać da fašyzmu, śćviardžaje jon.
Sa słoŭ palityka, ciapier ukrainskaja armija «miakka kažučy, vielmi nacyjanalistyčnaja, kali nie skazać bolš».
«Tam užo niekatoryja padraździaleńni, častki i kiraŭniki dachodziać da fašyzmu. Ja heta baču. Moža być, bolš, čym niechta inšy, pakolki heta pobač, pad bokam», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka.
Ukrainskija vajskoŭcy sami prapanavali rasiejskim kaleham u 2014 hodzie «vyratavać Krym ad uvarvańnia NATO», i pra heta dałažyli Uładzimiru Pucinu, śćviardžaje Łukašenka, nazyvajučy «vyratavańniem» akupacyju paŭvostrava, pryznanuju takoj mižnarodnaj supolnaściu.
Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što Krym pierajšoŭ da Rasii «biez supracivu ŭkrainskich vajskoŭcaŭ, bo była damoŭlenaść z rasijskimi vajskoŭcami».
«Jany vyjšli na rasijan, heta było nie na samym vysokim uzroŭni… Vajskoŭcy. Była razmova (jak zvyčajna… i zaviazałasia razmova, małajcy, viadoma, ukraincy), jany papiaredzili rasijan, što Krym budzie rasijskim, kali my nie prymiem peŭnyja dziejańni. Jon nie budzie i ŭkrainskim. A čyim? Nataŭskim. Tady NATA było zatočana na Krym. I paśla čarhovaj sustrečy z rasijanami… Jany prapanavali: vy tam svajmu skažycie prezidentu, što pytańnie Kryma treba vyrašać. Pa maich danych, prezidentu Rasii było dakładziena», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
Taksama Łukašenka vykazaŭsia pra Zialenskaha.
«Nu jaki jon palityk? Jon prosta čałaviek, što vypadkova trapiŭ u hetuju zavarušku. Ja liču, što ŭ palitycy heta absalutna vypadkovy čałaviek. Jak i Vałodzia Zialenski siońnia apynuŭsia zusim vypadkovym čałaviekam, choć jon i kiraŭnik dziaržavy», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
Taksama Łukašenka raskazaŭ, što Pucin nibyta prapanoŭvaŭ Parašenku adnavić Danbas.
Sa słoŭ biełaruskaha palityka, Uładzimir Pucin prapanoŭvaŭ Piatru Parašenku dapamohu ŭ adnaŭleńni Danbasa. «Pucin mnie prosta pra heta skazaŭ. Ja heta padkreślivaŭ. I vy viedajecie, Parašenka ŭrešcie pahadziŭsia. Ale na praciahu miesiaca jon pačaŭ usio rabić naadvarot. Čamu? Tamu što chłopiec znachodziŭsia pad źniešnim kiravańniem», — zapeŭnivaje Łukašenka.
