U dziaržavie, jakoj jon kiruje, bolšaść pramysłovych pradpryjemstvaŭ na miažy spynieńnia, finansavaja sistema voś-voś budzie paralizavanaja, čužaja armija zajmaje ŭsiu paŭdniovuju miažu i ažyćciaŭlaje ahresiju ź jaho terytoryi… A jon sklikaje admysłovuju naradu pra toje, jak ačyścić lasy ad burałomu.
Robić vyhlad, što ničoha nadzvyčajnaha naŭkoł nie adbyvajecca. Vykonvaje rolu dbajnaha haspadara, jaki na kožnym złamanym drevie choča zarabić: ceny na draŭninu ciapier na zamiežnym rynku vysokija. I heta prytym, što ŭsiaho dzień tamu, 8 sakavika, i rasijskaja, i biełaruskaja drevaapracoŭka trapili pad žorstkija sankcyi: ekspartavać draŭninu z 14 sakavika stanie niemahčyma.
Ničoha, supakojvaje Łukašenka: «Nie kijem, dyk pałkaj — jaje buduć prasić kuplać. I Jeŭrasajuz, i paŭdniovyja našy dziaržavy i susiedzi». Pryjemna, viadoma, što pavažliva spadziajecca na «paŭdniovych susiedziaŭ». Praŭda, pakul što da «paŭdniovych susiedziaŭ» nakiroŭvajucca nie vahony z draŭninaj, a rasijskija tanki i rakiety. I sama biełaruskaja terytoryja praz heta nieŭzabavie moža stać abjektam rakietnych i bombavych atak.
Razburany śviet biełaruskaha čynoŭnika
Łukašenka adčuvaje, jaki maralny duch panuje ŭ jahonaj kaliści tak dobra vymuštravanaj «viertykali».
Publična čynoŭniki, praŭda, maŭčać, ale što havorać miž saboj, dla jaho nie sakret. Łukašenka hetyja razmovy čuje: «Dyscyplinu treba padciahvać. Razbałbatalisia dalej niama kudy. Bolš va Ukrainie vajujuć jazykom, čym zajmajucca svajoj krainaj. Dyk voś, kab vojnaŭ nie było na terytoryi Biełarusi, treba ekanomiku macavać svaju» (z vystupu na naradzie 9 sakavika).
I niekalkimi dniami raniej jon kryŭdavaŭ, što jamu «davodzicca paŭtarać i pierakonvać», što jany jaho «nie chočuć pačuć», što nie daviarajuć jahonym słovam (z vystupu 4 sakavika).
Čynoŭniki, na pasłuchmianaści i maŭklivaści jakich doŭhija dziesiacihodździ trymaŭsia hety režym, siońnia ŭ rospačy i razhublenaści. Ich zvykły śviet razburajecca. Pryčym u značna bolšaj stupieni, čym u nie nadzielenaha ŭładaj šarahovaha biełarusa.
Viadoma, siaredniaj ruki biełaruski «viertykalščyk» — zusim nie rasijski aliharch. Aryštu jachty ŭ italjanskich partach jamu bajacca niama čaho. I asabniakoŭ u Łondanie ci na Łazurnym bierazie ŭ jaho niama, to i nie adbiaruć. Ale jon užo daŭno pryvyk da peŭnaha žyćciovaha standartu. Naprykład, da dobraha jeŭrapiejskaha ci japonskaha aŭtamabila, da italjanskaj mebli i niamieckaj bytavoj techniki. U štohadovych płanach na letnija vakacyi ŭ jahonaj siamji kali nie Majorka, to Rymini ci Kanary. Jahonaja žonka pryvykła apranacca ŭ Guess, Tommy Hilfiger ci Boss. I što z hetym usim ciapier budzie?
A što zdarycca ź jahonymi dachodami? I havorka nie tolki pra aficyjny rublovy zarobak, jaki, naturalna, rezka źmienšycca praparcyjna ličbam abmiennaha kursu biełaruskaha rubla adnosna ćviordaj valuty. Mnohija ź ich rabili roznyja niehałosnyja hiešefty — ci to spryjajučy kamiercyjnym kampanijam na padparadkavanaj terytoryi, ci zdajučy ŭ arendu ofisy abo składy, aformlenyja na padstaŭnych asobaŭ. Ale dzie ciapier apynucca tyja zamožnyja kamiersanty? Kamu spatrebiacca ofisy i składy? Kolki možna zarabić na ich arendzie, kali kampanii masava zakryvajucca, a biznesoŭcy dy ajcišniki natoŭpami pakidajuć krainu?
Situacyju nie paraŭnać z toj, što była ŭ žniŭni 2020 hoda. Usio ž tady za śpinaj razhublenaha Łukašenki, jaki biehaŭ z aŭtamatam vakoł svajho pałaca, niabačna łunaŭ cień usiomahutnaha Pucina. I čynavienstva ŭ svajoj masie tady nie nadta vahałasia: u bolšaści była peŭnaść, što režym vytrymaje.
Ciapier usio inakš. Jany z žacham sočać za tym, što adbyvajecca va Ukrainie, u Maskvie i vakoł. Jany dobra ŭśviedamlajuć, jakimi buduć nastupstvy sankcyj. I jany zadajuć sabie pytańnie pra ŭłasny los, jaki moža napatkać ich u tym vypadku, kali Łukašenka bolej nie zmoža raźličvać na rasijskaje ŭtrymańnie i abaronu.
«Na jakuju chaleru było ŭsio heta pačynać? Narmalna ž žyli», — ščyra pryznaŭsia ŭ razmovie adzin daŭni znajomy, jaki pa-raniejšamu zastajecca pry pasadzie. Nie sumniavajusia, što pryblizna takoje ž pytańnie zadajuć tysiačy i tysiačy jahonych kaleh. Jany sucišylisia i zamiorli ŭ čakańni i niapeŭnaści.
U toj čas, kali vyrašajecca los Biełarusi na mnohija nastupnyja hady, kali jana niepasrednym čynam zadziejničanaja ŭ vajennaj avantury Rasii, a biełaruskija sałdaty siońnia-zaŭtra mohuć być pasłanyja na bojniu, — tyja, chto moh by spynić usio heta, maŭčać.
Što praŭda, i publična padtrymlivać rasijskuju ahresiju ŭžo nichto nie advažvajecca. Navat «naš hłašataj» Azaronak niejak źnijakavieŭ i biez raniejšaha impetu raskazvaje pra «banderaŭskuju» Ukrainu i jaje vyzvalicielaŭ.
A zhadajcie, jak u kancy studzienia kiraŭniki «viertykali» u mnohich rehijonach (u Mazyry, u Baranavičach, u Homieli) asabista sustrakali ešałony z rasijskimi vojskami z uračystymi mitynhami, pirahami i navat skokami pad bajan. Hučała šmat pafasnych słoŭ pra abaronu Ajčyny i viernaść tradycyjam. Mnohija z tych, chto častavaŭsia tymi karavajami i tancavaŭ ź dziaŭčatami na tle tankaŭ, ciapier lažać abapał ukrainskich daroh u tych zharełych tankach i BMP, jakija vyhružalisia na biełaruskich stancyjach pad huki biełaruskich arkiestraŭ usiaho miesiac tamu.
9 sakavika. 14-y dzień vajny. Łukašenka raskazvaje narodu pra toje, jak treba paradkavać złamanuju vietram draŭninu i navodzić paradak u lesie.
Paklikanyja na naradu čynoŭniki moŭčki schililisia nad stałom i ŭsio pišuć, pišuć, bajučysia adarvać vočy ad svaich natatnikaŭ i sustrecca pozirkam z tym, chto robić vyhlad, niby ničoha nadzvyčajnaha nie adbyvajecca. Choć i hetym čynoŭnikam, i jašče 9 miljonam biełarusaŭ tak chaciełasia b spytać mienavita ŭ jaho:
na jakuju nam chaleru heta čužaja vajna, čužyja vojski na našaj ziamli i praz heta — nianaviść i paharda cełaha śvietu, jakija vielmi chutka z žaleznaj niepaźbiežnaściu pieratvoracca ŭ doŭhuju pałasu nieŭładkavanaści, niestabilnaści i halečy?
