Fota BiełTA
«Na žal, adkryŭsia novy kirunak, jak u nas pryniata kazać, novy front, i my nie možam nie nadavać hetamu ŭvahi. My pra heta ŭžo ŭ pieršym nabližeńni kazali. Ministr abarony tady prapanavaŭ nam jašče adno apieratyŭnaje kamandavańnie adkryć — na paŭdniovym fłanhu, paŭdniovym kirunku našaj krainy. Heta było jašče letaś. My tady razumieli, što niešta treba rabić, ale čas tak dynamična i chutka padšturchnuŭ nas da taho, što nam nieadkładna treba stvarać hety apieratyŭny kirunak. Razam z zachodnim, paŭnočna-zachodnim budzie i paŭdniovaje kryło», — adznačyŭ siońnia Łukašenka.
Łukašenka taksama nahadaŭ pra ratacyju Uzbrojenych sił, sił śpiecyjalnych apieracyj (zachodni, paŭnočna-zachodni kirunak), bataljonnych taktyčnych hrup.
«My pavinny pravodzić hetuju ratacyju, heta majo žorstkaje patrabavańnie, i na hetym «abkatvać» našych vajskoŭcaŭ. Heta ŭmova vajennaha času. Ale pakul biez vajny. Ja adčuvaju i atrymlivaju infarmacyju, što chłopcy pavodziać siabie hodna. Nam treba i płanavańnie adpracoŭvać u hetych umovach: kali, nie daj boh, vajna, jak dziejničać my budziem», — padkreśliŭ Łukašenka.
