Alaksandr Fiaduta. Juraś Ziankovič na zadnim płanie. Fota: BiełTA
«Ja taksama nie zhodny z tym, što ŭ zmoŭščykaŭ byli raźmierkavanyja roli i funkcyi, a taksama što byli niejkija kalehijalnyja rašeńni, tamu što nijakich hałasavańniaŭ nie viałosia», — skazaŭ jon.
Da taho, jak pačali dapytvać Fiadutu, sud spytaŭ pra staŭleńnie da pradjaŭlenaha abvinavačvańnia jašče adnaho abvinavačanaha — Juryja Ziankoviča. Jon zajaviŭ, što vykaža svajo pryznańnie abo niepryznańnie viny pa spravie na nastupnym etapie sudovaha śledstva, kali ŭsie abvinavačanyja daduć pakazańni.
«Ja i ŭ čystasardečnym pryznańni pisaŭ, što liču Juryja Ziankoviča ambicyjnym i valavym, nie zanadta razumnym čałaviekam», — skazaŭ Fiaduta.
Pry hetym jon raspavioŭ, što ŭ hetuju historyju jaho ŭciahnuŭ Dźmitryj Ščyhielski, jaki žyvie ŭ ZŠA. Adkazvajučy na ŭdakładniajučyja pytańni prakurora, Fiaduta vykazaŭ svajo mierkavańnie pra toje, chto arhanizavaŭ zmovu z metaj vajennaha pieravarotu ŭ Biełarusi.
«Liču, što sapraŭdnym arhanizataram zmovy byŭ Ščyhielski, a suvykanaŭcam byŭ Ziankovič», — skazaŭ jon.
