Roznyja žyvioły ŭ Juli byli zaŭsiody: katy, sabaki, rybki i navat varona. Nie dziva, što źjaviłasia niezvyčajnaja śvinka. Znajomyja, kaža dziaŭčyna, ździŭlalisia, kazali, što jana zvarjacieła — addavać kuču hrošaj za niejkaje parasia? A jaje mama pastajanna paŭtarała:
«Što ty ź joj budzieš rabić, kali vyraście vielizarny kaban?
Raptam jana zusim nie maleńkaja budzie? Jašče dzika ŭ ciabie ŭ kvatery nie było!». Ale razmovy nijak nie paŭpłyvali na rašeńnie Juli zavieści mikrapiha. Kolki kaštuje heta «zadavalnieńnie», haspadynia maleńkaj Aliŭki nie ŭdakładniła, adznačyŭšy, što ceńnik našmat bolšy za pamiery parasiaci. Ale jano taho vartaje, bo ciapier mini-śvinka — usieahulnaja lubimica.
— Viadoma, ja bajałasia kuplać mikraśvinku. Čytała, što ludziej časta padmanvajuć, pradajuć zvyčajnych novanarodžanych parsiučkoŭ pad vyhladam minipiha, śćviardžajučy, što im užo 3-4 miesiacy. Minipihi — nie redkaść, jany ŭ mnohich jość. Vyrastajuć da prystojnych pamieraŭ — 50 i navat 90 kh, ale ludzi pryvykajuć da svaich hadavancaŭ i z radaściu trymajuć doma. Minipiha mnie nie chaciełasia. Ja chacieła zusim maleńkuju chrušku, jakaja budzie jak kot ci krychu bolšaj. Daviedałasia, što takich razvodziać u hadavalniku ŭ Sierhijevym Pasadzie i zaharełasia idejaj kupić mikrapiha. Paŭhoda čakała ŭ čarzie svaju Aliŭku. Tranśfieram jaje pryvieźli siudy.
Jana važyła kala 100 hram, malusieńkaja, jak myška ź piatačkom.
Ci možna trymać doma dekaratyŭnaje parasiaci? Tak, prynamsi, nie zabaroniena. U mianie sabaka byŭ, jaho treba było rehistravać. A nakont śvinak nie čuła, što treba niejak heta pa papierach afarmlać. Pašpart, usie pryščepki, usie dakumienty ŭ Aliŭki jość. Ja mahu ź joj navat i za miažu jeździć — u jaje i mižnarodny pašpart majecca.
Pa słovach Julii, Aliŭka niepatrabavalnaja. Raz na tydzień jaje myjuć dziciačym šampuniem.
U śviniej niama potavych załoz i niepryjemnaha pachu taksama niama. Praŭda, paśla ježy treba ŭvieś čas pramyvać piatačok. Tak što śvińni maksimalnaja achajnyja. Aliŭka chodzić u łatok razam z katami, nidzie nie hadzić. Špalery nie hryzie i meblu taksama.
— Mianie začapiła, što śvińni ŭvachodziać u piaciorku samych razumnych žyvioł u śviecie. Jany lohka navučajucca. U pieršy tydzień Aliŭka vykonvała kamandy «kruhom», «stajać», «lažać». Jana razumieje, što nielha, viedaje, što ja jaje haspadar i zaŭsiody «chvościkam» idzie za mnoj. Ja žartam svaim katam doma kažu: «Vučyciesia ŭ Aliŭki». U mianie žyvuć bienhalskaja koška i dva brytancy. Voś jany mohuć i naškodzić, a Aliŭka pavodzić siabie ŭzorna. Joj padabajecca hulać z sabakami. U mamy dva špicy, voś ź imi jana nosicca, hulaje. Ź imi viesialej. Jašče vielmi lubić dziaciej, zaŭsiody idzie da ich. Kali ŭ kvatery cišynia i nichto ź joj nie hulaje, to Aliŭka kładziecca ŭ svoj łožak spać. Nočču śpić, jak tolki vyklučajecca śviatło. U jaje svaja padušačka z koŭdraj, jana sama nakryvaje, sprabuje hłybiej zakapacca tudy, kab tolki piatačok tyrčaŭ.
U Aliŭki, jak u luboha «prystojnaha parasiaci», jość akkaŭnt u instahramie. Padpisčyki sočać za žyćciom, viadoma ž, staviać łajki i pakidajuć pryjemnyja kamientary.
— Adrazu ja zaviała joj instahram. Usie prasili, kab zdymała, jak Aliŭka žyvie, što ŭ jaje novaha, jak raście. A potym niejak uletku ŭ svaim tyktoku prosta zrabiła narezku videa. I hetaje videa nabrała bolš za paŭtara miljona prahladaŭ. Maje ŭłasnyja videa nabirajuć 200-300, a videa parasiaci — 200 tysiač i da miljona. Voś tak. Usim jana vielmi spadabałasia.
— U śvinak niama pačućcia syci, tamu Aliŭka hatovaja kruhłasutačna klančyć ježu. Ale raskormlivać jaje nielha, inakš mikrapamiery pieratvoracca ŭ hihanckija. Usio zaležyć ad charčavańnia. Kali prytrymlivacca dyjety, to mikrapihi rastuć da 10 kh. Heta prykładna pamier darosłaha kata. Ale kali pierakormlivać śvinku, dy jašče i ŭsim zapar, to jana pojdzie ŭ rost zvyčajnaj śvińni. UKantakcie jość supolnaść ź mikraśvinkami. Usie skidvajuć tudy fota svaich hadavancaŭ. Tam jość parasia Fiodar, jon važyć kala 90 kh. Voś tak jaho raskarmili.
U Aliŭki charčavańnie try razy na dzień: dziciačaja biezmałočnaja kaša biełłaktaŭskaja pa try stałovyja łyžki. Praekśpierymientavali niejak z pomidorkaj i ledź vyratavali Aliŭku. U jaje padniałasia tempieratura, było vielmi drenna. Ja źviarnułasia ŭ vietkliniku, dzie daktary vykanali ŭsie rekamiendacyi zavodčyka śvinak, u jakoha ja i kupiła Aliŭku, i vyratavali jaje. Dziakuj im vialiki.
Jak akazałasia, śvińni nie pjuć vadu. Dla mianie heta byŭ šok. Kali zachvareła Aliŭka, to pryjšłosia pryvučyć jaje pić, tamu što było mocnaje abiazvodžvańnie. Čaj sałodzieńki lubić. A vadu pić nie asabliva choča.
U Biełarusi heta druhi mikrapih, dakładniej, užo adziny. Staličnaja Piksi žyła ŭ našaj krainie try hady tamu, i ŭvieś hety čas tysiačy padpisčykaŭ sačyli za jaje žyćciom u tyktoku i instahramie. Zusim niadaŭna hetaj čaroŭnaj małoj — ulubionki publiki — nie stała. Paśla niaščasnaha vypadku Piksi nie zmahła ačuniać.
— Za mikraśvinkami treba sačyć, jak za maleńkimi dziećmi, kab nie patrapili ŭ jakuju-niebudź situacyju. A jašče treba kantralavać zdaroŭje, kab nie zastudzilisia, naprykład, paśla łaźnievych pracedur, nie sapliviła. Uzimku parasia abaviazkova treba ciopła apranać: kurtačku, šapku i škarpetki — inakš hadavaniec zachvareje.
Aliŭcy 7 miesiacaŭ. Jana ź Julaj praktyčna ŭsiudy.
— Mnie było cikava, ci jość jašče mikrapihi ŭ Biełarusi. Na «Kufry» bačyła letam abjavu, što pradajecca minipih paŭhadovy. Patelefanavała ź cikaŭnaści. Mužčyna paviedamiŭ, što žoncy zrabiŭ padarunak, zamoviŭ dekaratyŭnaje parasia, a jano vyrasła jašče bolšym, čym u chlavie ŭ svajakoŭ. A voś infarmacyja pra takich, jak Alivačka, nie traplałasia. Viedaju, byccam niechta z Oršy chacieŭ kupić mikrapiha. Ale tak i nie zamovili, moža, doraha zdałosia.
vsie radi udovolstvija mikROChoziajki )