Šmat hadoŭ nastajacielem prychoda byŭ protaijerej Piotr Prakapcoŭ — z sajta prychoda tolki niadaŭna prybrali jaho proźvišča. Za hady słužeńnia jon zarekamiendavaŭ siabie dobrym śviatarom, jaho pavažali vierniki, daviarali jamu. Ale adnosiny z homielskim archijepiskapam Stefanam u śviatara nie skłalisia.
Na dumku viernikaŭ, jepiskap nie raz sprabavaŭ znajści nahodu, kab źniać nastajaciela ŭ Prybytkach, i niadaŭna takuju nahodu znajšoŭ — ajciec Piotr biez dazvołu jepiskapa źjeździŭ za miažu. Śviatar pabyvaŭ u Polščy, i za hety čas u prychodzie nie adbylisia niekalkich słužbaŭ, tamu farmalnaj padstavaj dla zvalnieńnia staŭ «prahuł».
«Ajciec Piotr vostra pieražyvaŭ raspačatuju ahresiju Rasii suprać Ukrainy. Bo praź jaho viosku, Prybytki, jechała technika, kab zabivać, lacieli viertaloty, kab nieści śmierć. Jak u takich umovach možna spakojna pravodzić słužby — jak byccam ničoha nie adbyvajecca?
Jość vierniki, jakija pierastali prychodzić na słužby, bo nie chacieli paminać u malitvie patryjarcha Kiryła, tamu što jon adkryta padtrymaŭ ahresiju. Z-za hetaha niekatoryja ŭvohule nie chočuć bolš mieć ničoha ahulnaha z RPC.
«Śviatar chacieŭ na čas vyjechać, kab niejak pryjści ŭ siabie, ale dazvołu na heta jepiskap nie davaŭ», — patłumačyŭ surazmoŭca.
Pavodle jaho infarmacyi, śviatara całkam adchilili ad słužeńnia ŭ jeparchii i nie prapanavali novaha miesca słužeńnia — jon zastaŭsia biez srodkaŭ da isnavańnia.
