Samiec žyrafy pačynaje vykručvać huby, kali samka pačynaje mačycca / Fota: Lynette Hart, UC Davis
Žyrafy nastolki vieličnyja i cichija, što mnohija daśledčyki niekali dumali, što žyvioły zusim niamyja, što rabiła ich ramantyčnaje žyćcio čymści zahadkavym. Daśledavańnie Kalifarnijskaha ŭniviersiteta ŭ Devisie daje novaje razumieńnie stratehii flirtu hetych vysokich istot.
Spačatku samcy pravakujuć samak na močavypuskańnie, padšturchoŭvajučy ich i abniuchvajučy hienitalii. Kali samka prajaŭlaje cikavaść i prymaje zaprašeńnie, jana rasstaŭlaje kapyty i močycca kala 5 siekund, pakul samiec nabiraje maču ŭ rot. Zatym jon skručvaje hubu, udychajučy z adkrytym rotam — akt, jaki nazyvajecca flemien i jaki pieranosić pach i fieramony samki ŭ śpiecyjalny orhan u rotavaj połaści samca. Takim čynam jon vyznačaje dastupnaść samki praz najaŭnaść u jaje avulacyjnych fieramonaŭ.
Linet Chart, viadučaja aŭtarka daśledavańnia, raspaviadaje: «Jany pavinny padšturchnuć samku, faktyčna kažučy: «Kali łaska, pamačysia zaraz». I časta jana tak i robić». Samiec pavinien spravakavać samku da supracoŭnictva — u advarotnym vypadku jon budzie viedać, što ź joj u jaho niama budučyni.
Žyrafy — adzinyja kapytnyja žyvioły, jakija razmnažajucca ŭ lubuju paru hoda. Ale biaskoncy adkryty siezon maje niedachop, bo samcy nie viedajuć, kali samka dastupnaja. Zvyčajna žyvioły spadziajucca na vyšej zhadanuju reakcyju flemiena, kab hłyboka ŭdychnuć rotam, prymajučy fieramony, źviazanyja z cykłam avulacyi samki, i tak zrazumieć pra jaje hatoŭnaść.
U toj čas jak flemien raspaŭsiudžany siarod mnohich žyvioł (u tym liku koniej, sabak ci katoŭ), bolšaść mlekakormiačych čakajuć, pakul mača apyniecca na ziamli, kab pravieści daśledavańnie. Ciełaskład žyrafaŭ, adnak, nie stvorany dla takich daśledavańniaŭ, tamu samcy pa ŭsioj bačnaści addali pieravahu prymać fieramony (razam z mačoj) prosta z krynicy, zamiest analizu na ziamli, kudy im značna ciažej daciahnucca.
Pra što jašče daviedalisia daśledčyki?
Akramia nietradycyjnych zalacańniaŭ, kamanda padrabiazna apisała niekatoryja inšyja pavodziny žyrafaŭ, raniej nieviadomyja abo niedastatkova vyvučanyja.
Tak, vyjaviłasia, što žyrafy časam žujuć kostki. Papiarednija daśledavańni adznačali, što hetaja źjava, viadomaja jak asteafahija (praktyka, pry jakoj zvyčajna travajednyja žyvioły spažyvajuć kostki z metaj atrymańnia fasfataŭ, jakich nie chapaje ŭ bolšaści raślin), nie źjaŭlałasia zvykłaj dla žyrafaŭ. Ale novaja praca vyjaviła šmatlikija vypadki, kali žyrafy, vidavočna, šukali kostki žyviołaŭ i hryźli ich. Byli navat zadakumientavanyja vypadki, kali kostki zachrasali ŭ žyvioł u rocie.
Taksama navukoŭcy zafiksavali vypadak pavodzinaŭ, padobnych da svojeasablivaha apłakvańnia zahinułych. Paśla taho, jak žyrafa była zabitaja dvuma lvami, daśledčyki ciaham niekalkich dzion byli śviedkami bieśpierapynnaj pracesii žyrafaŭ, jakija prybyvali daśledavać cieła.
Taksama viadoma, što žyrafy vielmi redka «razmaŭlajuć», tamu niekatoryja navukoŭcy ŭvohule ličyli ich niamymi. Adnak novaje daśledavańnie dakumientuje vypadki rykańnia samca žyrafa. Chutčej za ŭsio, heta byŭ sihnał papiaredžańnia, pryznačany dla taho, kab adahnać ci napužać kankurentaŭ.
Dahetul pryhožyja sysuny zastajucca małavyvučanymi, niahledziačy na ich prykmietnuju prysutnaść u afrykanskich savanach. Na žal, Mižnarodny sajuz achovy pryrody zaličyŭ žyrafaŭ u śpis uraźlivych žyviołaŭ: jak i šmat ź jakimi inšymi dzikimi istotami, ich papulacyja skaračajecca z-za straty asiarodździa pražyvańnia i palavańnia. Na siońniašni dzień žyrafy zachavalisia pieravažna ŭ nacyjanalnych parkach.
