U vioscy Krupniki (Vilejski rajon) ad nieaściarožna kinutaj zapałki zhareŭ žyły dom.
«Pažarnym, jakija pryjechali na miesca zdareńnia, paviedamili, što ŭ połymi moža znachodzicca haspadar, — raskazvaje inžynier inśpiekcyi Dziaržpažnahladu Vilejskaha rajonnaha adździeła pa nadzvyčajnych situacyjach Aleh Hrynievič, — paźniej vyśvietliłasia, što mužčyna akurat u hety čas chadziŭ da svajakoŭ».
Pavodle słoŭ Aleha Hrynieviča, viečaram haspadaru, u jakoha chvoraje serca, stała drenna. Nie znajšoŭšy doma tabletak, jon vyrašyŭ schadzić da svajakoŭ, što žyli na druhim kancy vulicy. Na dvare było mokra i hrazka, tamu mužčyna chacieŭ abuć humovyja boty.
U kalidory napiaredadni pierahareła lampačka. Korpajučysia ŭ ciemry, pačaŭ śviacić sabie zapałkami. Jany chutka tuchli, tamu zapalvaŭ adnu za druhoj, a vykarystanyja kidaŭ na padłohu.
Nie paśpieŭ mužčyna dajści da kanca vulicy, jak pačuŭ tresk. Azirnuŭsia i zrazumieŭ, što haryć ułasny dom.
Na tušeńni pracavali vyratavalniki z Daŭhinava, Vilejki, dva pažarna‑vyratavalnyja padraździaleńni Miadzielskaha rajonnaha adździeła pa nadzvyčajnych situacyjach, arhanizavaŭ padvoz vady sielhaskaapieratyŭ «Bubny». Niahledziačy na ŭsie namahańni, dom uratavać nie ŭdałosia.
