Kali Alaksandra adpravili ŭ SIZA na Vaładarskaha, jon padumaŭ, što było b kłasna trapić u kamieru da Eduarda. Niejmavierna, ale tak i atrymałasia.
«Znajomstva ź im na mianie vielmi mocna paŭpłyvała: na moj charaktar i staŭleńnie da ŭsich turemnych pryhod. Jano mnie dapamahło ŭsio heta pieražyć.
Edzik adrazu ŭziaŭ šefstva nad mnoj, jak treba stavicca da času, jaki pravodziš u źniavoleńni. Nielha nastrojvacca supierpazityŭna, treba aceńvać toje, što adbyvajecca, realna i maksimalna efiektyŭna vykarystoŭvać čas. Sam jon aktyŭna zajmajecca samaadukacyjaj, šmat čytaje, nadaje ŭvahu duchoŭnamu raźvićciu. Inicyjuje dyskusii na niejkija temy. Heta mocna dapamahaje nastroicca, spakojna pieranieści heta», — raskazvaje jon.
Kali Alaksandr znachodziŭsia ŭ SIZA, spravu na Eduarda Babaryku jašče nie skłali.
«Tamu i znajomicca jamu nie było z čym. Prosta pieryjadyčna pryjazdžali da jaho śledčyja», — kaža jon.
Miesiacy, jakija Alaksandr pravieŭ u SIZA, pa słovach mužčyny, byli samymi lepšymi ŭ jaho žyćci.
«I takimi ich zrabiŭ Eduard. Mnohija biznesmieny hatovyja płacić za taki intensiŭ. Uźnikaje ž infarmacyjny detoks, ty całkam skancetryravany na samaraźvićci, abmienie dośviedam, viedami», — kaža jon.
Alaksandr Dziemidovič. Fota: sacsietki
Z Eduardam Babarykam Alaksandr šmat havaryŭ pra budučyniu Biełarusi.
«Jaho cikaviła tema raźvićcia telebačańnia. Abmiarkoŭvali temu staŭleńnia da žančyn i ich rolu ŭ hramadstvie, adukacyju, praktykavali anhlijskuju movu. Kožny viečar hadzinu razvažali na anhlijskaj.
Dla Eduarda važnyja sacyjalnyja prajekty. Jašče da vybaraŭ ich było šmat, jon pakazvaŭ, što navat na sacyjalnych prajektach možna zarablać hrošy, być paśpiachovym. I voś kali my abmiarkoŭvali temu budučaha telebačańnia albo temu raźmierkavanaha dachodu, ty atrymlivaješ adkaz kanstruktyŭnaha krytyka, jakija dobra bačyć heta z boku», — raskazvaje jon.
U źniavoleńni Eduard šmat nadaje času mientalnamu zdaroŭju. Časta robić adpaviednyja praktyki.
«Naprykład, u adzin ź dzion jon išoŭ u maŭčańnie, nie razmaŭlaŭ ni z kim, — zhadvaje Alaksandr. — Usie astatnija da hetaha prystasoŭvalisia, taksama sychodzili ŭ takoje paŭmaŭčańnie, kab nie parušyć spakoj Edzika. Tak vyjaŭlałasia empatyja.
Ludzi, jakija ŭpadajuć tam u depresiju, zasmučeńnie, jak praviła, drenna zakančvajuć. Mohuć pačacca psichičnyja rasstrojstvy, prablemy sa zdaroŭjem. Kali abjektyŭna razumieješ situacyju, nastrojeny na raźvićcio, to niama hetaj markoty».
Taksama Eduard šmat zajmajecca sportam.
«Zrabili ŭ kamiery z padručnych materyjałaŭ trenažornuju zału. Butelki napaŭniajuć vadoj, kładuć u vialikija pakiety i padnimajuć, zajmajucca takim čynam.
Kali ja tudy pryjšoŭ, stali rabić «vakuum»: heta dychalnaja praktyka, jakuju vykonvajuć ranicaj na hałodny straŭnik. Faktyčna ŭnutrany masaž orhanaŭ.
U dvoryku Vaładarki my pačali biehać, pierad viačeraj stajali ŭ płancy. Edzik u idealnaj fizičnaj formie dziakujučy impravizavanaj trenažornaj zale ŭ kamiery, biehu ŭ dvorykach, jozie», — kaža jon.
Pa słovach Alaksandra, u Eduarda Babryki niama azłoblenaści na ŭładu, nahladčykaŭ.
«Hladzić na heta ŭsio z boku. U jaho niama nijakaj ahresii ŭ dačynieńni da režymu, da nahladčykaŭ. Prosta razumieje, što jon zakładnik hetaj situacyi, i maksimalna efiektyŭna imkniecca vykarystać hety čas», — tłumačyć Alaksandr.
Spačatku Eduardu prychodziła šmat listoŭ, paśla palitźniavolenamu stali adrazać karespandencyju.
«U jaho jość vialikaja sumka, u jakoj zachoŭvajecca ŭsia pierapiska. Pomniu, jak cudam da jaho dabraŭsia list ad niejkaj dziaŭčyny, jaki byŭ paznačany numaram 21. To-bok jana adpraŭlała listy 20 razoŭ, ich usie nie prapuskali, a voś na 21-y dajšoŭ. Dla jaho heta byŭ kranalny momant.
U jaho byli ciopłyja adnosiny ź jaho dziaŭčynaj, Sašaj Źvieravaj, ja bačyŭ, što ad jaje da jaho prychodzili listy. Kožny raz, kali jon ich atrymlivaŭ, było bačna, što jamu nie prosta cikava ich čytać, a jon vielmi trapiatliva stavicca da hetych listoŭ».
Za dva miesiacy ŭ SIZA Alaksandr pračytaŭ 14 knih. Niekatoryja ź ich — pa rekamiendacyi Eduarda.
«Zdajecca, u mianie nikoli nie było takoj vysokaj pradukcyjnaści, — havoryć jon. — Jon raiŭ «Šantaram» Hrehary Devida Robinsa, «Skažy žyćciu «Tak» Viktara Frankła, «Najlepšaje ŭ nas. Čamu hvałtu ŭ śviecie stała mienš» Styviena Pinkiera».
Sud nad synam Viktara Babaryki pačniecca 22 maja. Za kratami jon znachodzicca amal try hady — z 18 červienia 2020 hoda.
Eduarda Babaryku buduć sudzić za ŭchileńnie ad vypłaty padatkaŭ, lehalizacyju srodkaŭ, atrymanych złačynnym šlacham, dapamohu ŭ arhanizacyi masavych biesparadkaŭ i raspalvańni varožaści. Pravaabaroncy admiatajuć hetyja abvinavačvańni jak palityčna matyvavanyja, ličać, što Babaryku-syna aryštavali dla cisku na Babaryku-baćku.
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»Čytajcie taksama:
Viktara Babaryku nidzie nie mohuć znajści — štab
Stała viadoma data suda nad Eduardam Babarykam
Były palitviazień z navapołackaj kałonii raskazaŭ, jakoha kampramisu patrabavali ad Babaryki
i ja ŭžo pytała - čamu
roŭna praz 3 hady
pačali znoŭ pijaryć babarykaŭ?