Vakoł novych pracoŭnych normaŭ razharelisia haračyja debaty. Krytyki nazyvajuć ich niepradumanymi i adznačajuć, što jany byli pryniatyja biez naležnaha abmierkavańnia, kansultacyj i pravierki na praktycy, jakaja dazvoliła b acanić patencyjnyja nastupstvy.
Taksama praciŭniki novaŭviadzieńnia ličać, što jany abmiažujuć kampanijam prastor dla dziejańniaŭ u nadzvyčajnych situacyjach. U apazicyi ŭžo zajavili, što ŭ vypadku pieramohi na nastupnych vybarach buduć sprabavać admianić zakon.
Pracadaŭcy śćviardžajuć, što novy zakon stavić kryž na hnutkim hrafiku pracy, dziakujučy jakomu supracoŭniki mohuć adłučacca pa spravach, naprykład, kab zabrać dziaciej z sadka ci schadzić da lekara.
Ale ŭ aŭstralijskaj Radzie prafsajuzaŭ havorać, što takaja rytoryka — tolki typovaja sproba zapałochać hramadstva. Palityki ž atrymlivajuć stanoŭčuju zvarotnuju suviaź z nahody novaha prava dla supracoŭnikaŭ:
«Zanadta mnohija ludzi zanadta doŭha mirylisia z uvarvańniem u svajo siamiejnaje i chatniaje žyćcio. Heta praktyčnaje i razumnaje prava, jakoje daść ludziam prava na adklučeńnie paśla zakančeńnia pracoŭnaha dnia», — adznačajuć jany.
Čytajcie taksama:
Pracadaŭcy nie chočuć brać na pracu zumieraŭ — voś čamu tyja pravalvajuć sumoŭi
