«Hospodin priezidient Rośsii Vładimir Putin,
Ja k vam užie obraŝałsia dva hoda nazad.
Na etot raz śleźlivoj rieči nie budiet.
Tohda ja prosił vas nie dať nam skatiťsia v ad.
I čto-to tam lepietał v rasstrojennych čuvstvach
Pro bratskij narod, kulturu i družbu v viekach,
S tiech por sotni tysiač śmiertiej, ukrainskich i russkich…
Ich krov, hospodin priezidient, na vašich rukach.
I ja nie chotieł obraŝaťsia k vam bolšie, vvidu totalnoho
Otsutstvija smysła i, tupo, iz ostorožnosti,
No tiepieŕ vy cinično i podło ubili Navalnoho,
Poetomu promołčať nie vižu vozmožnosti.
Jeho točno ubili vy, ja nie znaju kak imienno -
Izmorom, travili po kaple, a možiet prikončili srazu.
Pusť sdiełano eto było rukami druhimi, no
Poniatno dažie ježu po čjemu prikazu.
Ubili nie s piervoj popytki — problemy s kadrami,
Pauzu vyždav, vied́, vy nie iz tiech, kto toropitsia,
Razłučiv s rodnymi, sčioty śviedia s advokatami,
Na vsiech połoživ to jedinstviennoje «dostoinstvo»,
Čto ostałoś u vas pośle čietvierti vieka na carstvie,
Zaručivšiś poddieržkoj vašiej šakaljej stai,
Hotovoj po piervoj otmaškie vzvyť — anhłosaksy!
I pieried vami v ekstazie vilať chvostami.
Vy tak otomstili (vy žie dovolno mstitielny)
Za strach, za naśmieški, za svoj publičnyj provał,
Za lubov «kukłovodov», k kotoroj vy tak čuvstvitielny,
Za to, čto ona dostałaś jemu, a nie vam.
Tiepieŕ vam nikto nie podportit kartinku «vyborov»,
Svoj zad vy usaditie snova v lubimoje kriesło,
S odobriennym vami ohromnym otryvom vyihrav
U vsiech, čje obŝieje imia — pustoje miesto.
Dołžno byť, vy rady — zakončili važnoje dieło,
Ošibki učli, i vsio prošło kak po masłu.
No požalejtie mamu — otdajtie tieło,
K čiemu zamietať śledy — vsiem i tak vsio jasno.
Puti Hospodni tainstvienny i nieviedomy -
Nas v tonusie dieržat, za eto bolšoj rieśpiekt,
No vieriu, odnaždy vy vstanietie v riad s ludojedami,
A v čiesť nieho nazovut širokij prośpiekt
V svobodnoj stranie, i siejčas ja nie pro Estoniju,
A pro tu stranu, dla kotoroj chotieł on sčasťja…
A poka — čitajtie lekcii po istorii,
I nasłaždajtieś vašiej ukradiennoj vłasťju».
Čytajcie taksama:
«Dajcie mnie narešcie ŭbačyć majho syna». Maci Alaksieja Navalnaha źviarnułasia da Pucina
«Skažycie, što heta niapraŭda». Źniavoleny Illa Jašyn — pra śmierć Alaksieja Navalnaha
«A chto jon taki?» — reakcyja botaŭ na naviny pra śmierć Navalnaha
Ci moža śmierć Navalnaha padšturchnuć rasiejcaŭ da baraćby za svabodu?
