19 hadoŭ tamu ŭ biełaruskim parłamiencie Uładzimira Žyrynoŭskaha spuścili ź leśvicy.
U Maskvie nikoli nie ŭjaŭlali sabie, što biełarusy zdolnyja adstojvać niezaležnaść. Adnoj ź pieršych achviaraŭ hetaj iluzii staŭ skandalny rasijski palityk Uładzimir Žyrynoŭski — zaŭsiodny rupar taho, što aficyjny Kreml choča ŭkłaści ŭ vušy, ale nie moža skazać prostym tekstam.
Žyrynoŭski źjaviŭsia ŭ Minsku nieŭzabavie paśla abviaščeńnia niezaležnaści.
U budynku biełaruskaha parłamienta išła siesija Viarchoŭnaha Savieta. «U časie pierapynku čuju verchał na leśvicy kala kabinieta apazicyi, — apaviadaje Lavon Barščeŭski, deputat Viarchoŭnaha Savieta CHII sklikańnia. — Baču: lacić Žyrynoŭski źvierchu i padaje mnie pad nohi. Piatro Sadoŭski i Siarhiej Navumčyk spuścili jaho ź leśvicy».
Uładzimir Žyrynoŭski źjaviŭsia biez zaprašeńnia, patrabavaŭ sustrecca sa staršynioj parłamienta abo členam prezidyuma.
«Jon sprabavaŭ prajści ŭ Viarchoŭny Saviet, pakazvajučy svajo paśviedčańnie staršyni partyi, ale bieź piačatki», — uspaminaje Piatro Sadoŭski, čalec prezidyuma. Dziažurny milicyjanier pa telefonie paprasiŭ dapamohi, kab utajmavać naporystaha hościa. «Vy nieznajomy hramadzianin, ja nie mahu vas prapuścić», — adkazvaŭ na zakidy viziciora Piatro Sadoŭski, choć i paznaŭ maskoŭskaha palityka. Staršynia ŁDPR kryčaŭ: «Ja chaču prajści!»
Na dapamohu padaśpieŭ deputat Siarhiej Navumčyk, kaardynatar parłamienckaj apazicyi BNF.
Pačuŭšy proźviščy Navumčyk i Sadoŭski,
Volfavič paabiacaŭ viarnucca na tanku i pakarać usich «žydoŭ i palakaŭ», što razvalvajuć vialikuju krainu. Jon kryčaŭ: «Usiu vašu šlachtu pieraviešaju ŭzdoŭž darohi da Smalenska!»
Žyrynoŭski płanavaŭ viečaram taho ž dnia pravieści mitynh la Pałaca sporta na Niamizie. Biełaruskaje zhurtavańnie vajskoŭcaŭ na čale z padpałkoŭnikam Mikałajem Statkievičam nie dało jamu hetaha zrabić.
«Choć tady sapraŭdy sabrałasia dastatkova šmat prychilnikaŭ Žyrynoŭskaha — tysiača, paŭtary, — ale kali patryjatyčnaja moładź padyšła da Žyrynoŭskaha i adciaśniła achovu, jon kinuŭsia naŭcioki», — uzhadvaje Mikałaj Statkievič.
Biełaruskija vajskoŭcy biez hvałtu nakiravali maskoŭskaha hościa da hatela.
«U Maskvie nie mahli pavieryć, što biełarusy chočuć niezaležnaści, što isnujuć realnyja siły, zdolnyja abaraniać suvierenitet krainy. Žyrynoŭski byŭ kinuty siudy jak probny kamień».
Paśla niaŭdałaha mitynhu Žyrynoŭski cicha źjechaŭ. Złyja jazyki kažuć, što siadaŭ Uładzimir Volfavič u ciahnik nie z płatformy, dźviery dla jaho admysłova adčynili z advarotnaha boku — kab nichto nie pabačyŭ.
