Na prastorach byłoha SSSR, vidać, hetuju pieśniu bolej viedajuć jak «Utomlennoje sołncie». Tym časam heta muzyka viadomaha ŭ 1930-ja hady polskaha kampazitara Ježy (Hieorhija) Pieciarburhskaha. Słovy napisaŭ Zianon Frydvald, atrymałasia ščymlivaja pieśnia «To ostatnia niedziela», jakuju ŭ 1936 h. vykanaŭ upieršyniu Miečysłaŭ Foh.

Heta manałoh biednaha junaka, jakoha kinuła dziaŭčyna, addaŭšy pieravahu bahaciejšamu chłopcu.

Pieśnia adrazu stała papularnaj u Polščy, a ŭ 1937 h. saviecki paet Iosif Alviek pierakłaŭ jaje na rasijskuju, i jana ŭpieršyniu ŭ SSSR była vykanana džazavym arkiestram Alaksandra Cfasmana i salistam Paŭłam Michajłavym. U dalejšym pieśniu śpiavali Leanid Uciosaŭ, Iosif Kabzon. Paru hadoŭ tamu aryhinalny varyjant prapanavała litoŭskaja śpiavačka Alina Arłova.

A što Ježy Pieciarburhski?

U 1939 h. jon žyŭ u Biełastoku (Pieciarburski byŭ jaŭrejem i ŭciakaŭ ad niemcaŭ).
Z prychodam novaj ułady ŭznačaliŭ Biełaruski džaz-arkiestr, potym pierabraŭsia ŭ Maskvu, dzie napisaŭ nie mienš znakamity vals «Sinij płatočiek». Paśla vajny vyjechaŭ z SSSR i pasialiŭsia na niejki čas u Arhiencinie, dzie pracavaŭ u Nacyjanalnym teatry ŭ Buenas-Ajresie kapielmajstram. Zatym viarnuŭsia ŭ Polšču.
Siońnia, darečy, 17 vieraśnia — dzień «uźjadnańnia Zachodniaj i Uschodniaj Biełarusi» .

U 1939 h. 17 vieraśnia vypała na niadzielu. Dla socień tysiač žycharoŭ Zachodniaj Biełarusi heta była sapraŭdnaja «ostatnia niedziela» žyćcia za polskim časam.

Na źmienu «panskamu pryhniotu» pryjšło žyćcio ŭ «vialikaj i družnaj savieckaj siamji» — ź jaje rasstrełami, Kurapatami, vysyłkaj na Poŭnač i ŭ Sibir, kalektyvizacyjaj.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?